[DESTINE] Número tres

[DESTINE] Número tres
Ik draai me boos om en zie dat die jongens snel hun hoofden omdraaien en weglopen. “Loop maar weg” gil ik hun achterna. De jongen met het blonde haar kijk achterom en knipoogt naar me en loopt dan weer veder. Na een tijdje lopen ben ik er, ik zoek in me tas naar de sleutels maar kan ze niet vinden dus bel ik maar aan. Sharr doet de deur met een zwaai open en vlieg me vrolijk om me nek. “Ook hallo” lach ik. Als Sharr me loslaat lopen we snel naar binnen “Hoi pa, hoi Stacey!” ze zitten samen film te kijken en zwaaien afwezig en kijken snel weer naar de televisie. Ik loop naar boven, zet me spullen in me kamer en duik op me bed. Even later komt Sharr me kamer in gerent en gaat om me bed zitten. “Wat wou je me nou vertellen?” zeg ik rustig “Nou, DESTINE KOMT NAAR HIER!” gilt ze. “Doe rustig, maar ok leuk. En dat is?” ze kijkt me met openmond aan “Je meent dit?” ik knik. “Je weet echt niet wie het is?” “Nee” zeg ik geïrriteerd. Sharr loopt weg en komt later terug gelopen met een poster. “Dit is Destine.” Ik kijk verbaast naar de poster. “Wat is er?” Ik wijs naar twee jongens en fluister dan “Die twee heb ik net gezien, enzo” Sharr begint te gillen en helemaal hyper door me kamer te springen. “Serieus?” “Ja” “Vertel, vertel!” ik zucht en begin met vertellen. “Ik was dus onderweg hierheen en zag twee jongens staan bij een lantaren paal, ze zagen er wel leuk uit, toen ik langs ze liep zag ik dat die blonde zeker wel knap was en die andere zag er ook niet verkeerd uit. Ik liep gewoon langs hun en voelde dat ze me aankeken, en een zei wat tegen die andere ik kon het niet goed verstaan maar het klonk als ‘Wow moet je zien Lau’ Ik schrok daar een beetje van en liep snel door, maar ik had nog last van me voet omdat ik tegen de schuur deur aan had getrapt want hij wou niet open, maar toen ging ik dus door me voet en viel ik neer. Ze kwamen naar me toe gerent en vroegen of het met me ging en ze keken me allebei met een té brede smile aan. En ik zei dus ‘Wat is er zo grappig’ en ik stond op en liep weg een van die twee riep me achterna: ‘Ze is wel arrogant, Huub’ dus ik draaide me hoofd om en hun draaide ook snel hun hoofd om en liepen weg ik zeg dus ‘Loop maar weg’ die blonde draaide nog zijn hoofd om en knipoogde en liep veder, en ik ook” “Wow, dat is zeker wel.. LEUK!” zegt Sharr droog. “Maar wie is nou ‘Huub’ en wie ‘Lau’?” Sharr wijst naar de blonde jongen “Dit is Hubrecht.” “Oh, en dan is dit dus Lau?” en ik wijs naar de jongen met het zwarte haar. “Ja, Laurens. En dit is Tom, en dit Robin en dit is ook Robin.”