One.

Ik stop mijn iPhone terug in mijn tas, en stap op de passagiersstoel naast Justin in de auto. 'Oké, Justin, waarom moest ik een koffer inpakken en waar gaan we naartoe?' vraag ik. 'Zeg ik niet.' fluistert hij, en hij drukt een warme kus op mijn wang. 'Wacht maar af.' Ik rol met mijn ogen en kijk naar Justin's tomtom. Het schermpje is zwart, en ik zie Justin lachen. 'Ik zeg het nog steeds niet.' lacht hij. 'Justin, je bent vreselijk.' roep ik, en geef Justin een por in zijn zij. Justin glimlacht naar me en start eindelijk de auto. 'Oké-é-é, je krijgt één hint. Het is ongeveer dertig graden daar.' Mijn ogen worden groot. Dértig graden? 'Mooizo, want ik ik heb geen zin om met een t-shirt en broekje ergens in Alaska te zitten.' mompel ik. Justin rijdt de garage uit en begint de reis naar ik-weet-niet-waar-naartoe.

De stilte is vreselijk. Ik wil de stilte verbreken. 'Justin, kan je me niet nog één hint geven?' Justin bijt op zijn lip. 'Oké, Morgan, alleen omdat je zo aandringt.' Ik kijk naar Justin, die hard nadenkt voor een hint zónder het te verklappen. 'Eh, het is nog een zes uur rijden. We zijn nu bij Macon.' Wo-o-ow. We zijn al ongeveer een uur aan het rijden en ik moet nog zés uur op mijn kont blijven zitten? Ik probeer te bedenken waar we nou naartoe gaan. 'Eh, Macon ligt ergens onder Atlanta, dus we moeten ergens richting Florida gaan?' Justin glimlacht. 'Ik verklap niets.' Ik slaak een zucht en leun op mijn arm. Dan gaat mijn telefoon. Ik had hem op trilstand gezet, maar mijn tas begint nu dus spontaan te trillen. Ik vis mijn iPhone uit mijn tas. Ik zie aan het telefoonnummer dat het mijn moeder is. Ik druk op het groene hoorntje.

'Morgan, ik hoorde dat je met Justin en Pattie ergens naartoe gaat?'
- 'Eh, ja? Hoezo?'
'Nou, ik vroeg me af hoelang jullie weggaan?'
- 'Eh, ongeveer één week. Mam, maak je geen zorgen, Pattie is er ook bij, maar dan met haar eigen auto.'
'Oké, nou, veel plezier. Doeg.'
- 'Doei mam.'

Ik druk op het rode hoorntje en stopte mijn telefoon weer terug. 'Wat wou je moeder?' vraagt Justin. 'Oh, niks, ze wou weten waar ik naartoe ging.' Ik keek Justin uitdagend aan. Hij schudt zijn hoofd. 'Nee,' zegt hij glimlachend. 'Nee, ik laat nog steeds niets los.'