28

Scarlett Drews

Ik had net mijn plan wel honderd keer door genomen in mijn gedachten, eigenlijk had ik geen plan, ik zou mijn gevoel volgen. En daar was ik nu mee bezig. Toen Fernando was opgestaan had ik zijn grote, vertrouwde hand vastgepakt en mijn vingers door de zijne verstrengeld, het voelde goed, en dat was voor mij een goed teken. Omdat ik zelf nog niet goed wist wat ik voor hem voelde, de ene keer was hij alles in mijn leven maar de andere keer haalde hij het bloed onder mijn nagels weg, een haat relatie? Zou dat wat zijn? Ik had er overna gedacht, maar ik had het toch geen goed idee gevonden. Wie heeft er nou een relatie met diegene die je niet mag? Hoe dan ook back to the realiteit.
Mijn vingers tintelden en mijn hoofd tolde door de grote golf van verschillende emotie's, toch probeerde ik mijn hoofd koel te houden. "Wacht.." Fluisterde ik zacht, ik bevreidde mijn hand uit de zijne en pakte mijn kleine dunne witte jurkje, rustig trok ik hem aan en draaide ik mijn rug naar Fernando toe. "Wil je uh'm dichtritsen?" Vroeg ik op mijn liefste toontje, ik hoorde hoe Fernando naar adem moest happen en me verward en tegelijkerteit vragend aankeek. "Alsjeblieft?" Vervolgde ik zacht pratend. Zijn bruine ogen vonden de mijne, ze maakten me verlegen en deden me alles vergeten. Toen voelde ik zijn koele grote vingers tegen mijn ontblootte huid, vervolgens hoorde ik hoe hij mijn jurkje dichtriste en hij zijn vinger extra nog even langs mijn rug liet gaan, ik probeerde zo goed mogelijk te ontspannen en ik sloot mijn ogen voor een momentje. Vervolgens opende ik ze weer en pakte ik zijn grote hand weer vast, en verstrengelde ik onze vingers. "Kom.." Fluisterde ik zacht en ik begon richting het strand te lopen, er stak een windje op wat mijn jurkje deed wapperen en mijn haren in de war bracht, heerlijk. Ondertussen voelde ik Fernando's blik branden, het deed me verlangen, verlangen naar zijn lippen, verlangen naar zijn aanrakingen. Toen we het mulle zand in liepen, boog ik me om mijn witte teenslippers op te pakken, maar Fernando was me al voor. "Bedankt.." Zei ik opnieuw zacht, bang dat als ik harder zou gaan praten mijn stem over zou slaan. "Geen dank.." Fluisterde zijn iets schorre stem. Zijn ogen vonden de mijne en ik voelde hoe een koude rilling over mijn rug liep, die jongen dééd iets met me. Toen ik weer recht op stond en het mulle zand door mijn tenen voelde glijden, ontspande ik weer. Ik haalde adem, waardoor de zenuwen weer terug kwamen. Ik probeerde een paar goeie zinnen te vormen, hoe ik mijn gevoelens goed kon beschrijven, maar het lukte me niet. Gelukkig had ik een plan B, en die was zeker weten véél simpeler. We waren ondertussen naar de rand van de zee gelopen, mijn tenen raakten het koele zeewater aan, en we bleven stilstaan, Fernando's blik bleef op me branden, terwijl de wind ondertussen met mijn haar speelde. Goed, dit was het moment, ik draaide me langzaam naar hem toe en staarde hem recht in zijn bruine ogen aan, zijn blik deed me smelten, op dit moment wist ik zeker dat ik nooit uit mijn woorden kon komen. "G-g-o-e-d.." Stamelde ik en ik liet mijn ogen even afdwalen richting de zee, ik bleef geruisloos voor me uitstaren totdat ik plots een vinger langs mijn gezicht voelde gaan, hij streek een paar verdwaalde haarlokken achter mijn oor en legde toen een vinger onder mijn kin, zodat ik hem wel aan moest kijken. "Waar wou je over praten?" Vroeg zijn hese stem, zijn adem streek ondertussen langs mijn gezicht. Ik voelde me hopeloos, en voordat er weer en stilte volgde boog ik me naar voren en legde ik mijn hand langs zijn gezicht, toen ik zijn lippen tegen de mijne voelde, barste er een bom vol vlinders los in mijn buik. Ik voelde hoe zijn lippen het spel meespeelde, hij tikte met zijn tong tegen mijn lippen aan en gewillig opende ik mijn mond, onze tongen vonden elkaar en samen speelden wij het spel verder, allebeide in de zevende hemel. Één ding wist ik zeker, dit moment zou ik nóóit maar dan ook nóóit meer van mijn netvlies krijgen, gelukkig maar, want ik zou dit moment voor geen goud willen hebben willen missen.

@Lees boven? Doe boven?