[DESTINE] Número dos

[DESTINE] Número dos

Ik zoek me sleutel en maak de voordeur open. Weer z’n saaie schooldag, gelukkig nog maar 1jaar school. “Hoi, ben thuis” gil ik door het huis heen. Niets terug ik zucht, is me ma nog werken. Ik schop me schoenen uit en me tas gooi ik op de trap. Ik loop de woonkamer in en zet de computer aan en ga op msn. Ik word gek van al die people die tegen me praatte dus druk ik iedreen gewoon weg. En ga offline ‘blieb’ Sharr komt online.
Ik sluit me computer af en ga op de bank zitten. “Hey schatje, ben thuis!” gilt me ma “Hai mam” Ik sta op en geef me ma een knuffel. “Ga me spullen pakken.” En ik loop naar boven. Ik pak een tas en prop en wat shirtjes in, en een paar skinnys en nog wat spulletjes. Ik pak me mobiel en me iPod en loop naar beneden. “Mam, ik ga alvast naar pap moet nog wat met Sharr praten” “Dus je blijft niet eten?” Ik schud me hoofd “Doei mam, tot maandag” “Doeg meisje, doe je je pa de groeten? Uitkijken he!” Ik loop naar de scheur, en trek aan die deur maar hoe hard ik ook trek ik krijg hem niet open. Ik trap hard tegen die deur maar hij gaat nog niet open. Ik zucht en besluit dan maar te gaan lopen naar me vader. Als ik er bijna ben zie ik wat jongens staan eentje met echt super wit/blond haar en een met zwart haar. Als ik bijna voor die jongens sta zie ik hoe knap ze zijn, vooral die blonde. Ze kijken me allebei aan en ik voel dat ze me volgen met hun ogen. Ik hoor ze wat mompelen ik kan het niet goed verstaan maar het klinkt als ‘Wow Lau, moet je zien’ zoiets. Ik loop snel door, maar iets te snel en zak zo door me voet, die dus nog pijn deed van toen ik tegen de scheurdeur trapte. Daar zit ik dan op de grond. “Gaat het?” Die twee jongens komen aangerent. Ze kijken me met een brede grijns aan “Wat is er zo grappig?” vraag ik. Ik sta op en loop weg “Zo Huub, ze is wel arrogant!” gilt een van die jongens.