25. Holiday

Het was zomervakantie en vandaag had ik afgesproken met Loena.
Ik had me nog geen seconde verveeld.
We hadden afgesproken aan een plein waar er nog een paar tovenaarsgezinnen woonden.
Ik stond er tegen een muur te wachten. Ik had een shortje aan met een topje en leuke sandaaltjes.
Opeens zag ik iemand voorbij komen die ik wel kende.
‘Hey, Simon!’
‘Hey, Feke! Lang geleden!’
‘Alles goed?’
‘Altijd, met jou?’
‘Super.’
Toevallig dat ik hem hier tegen kwam. Maar hij woonde dan ook hier in de buurt.
‘Ik heb vandaag met Loena afgesproken.’
‘Met Loena? Zij is toch ziek? Ik zag haar vader net nog.’
‘Ziek? Daar weet ik niets van. Tenzij ze net nog een uil heeft gestuurd. Ik ben al lang weg van huis.’
‘Dat zou kunnen.. zin om samen iets te gaan doen? Loena komt toch niet meer.’
‘Ja, is goed.’
We liepen door de straatjes en praatte nog wat bij. Het was best wel gezellig. Ik kende Simon natuurlijk al langer dan vandaag. En hij was ene hele goede vriend van me geworden.

‘Heb je zin in een ijsje?’ vroeg hij na een tijde wandelen.
‘Altijd!’ zei ik lachend.
We wandelden naar een ijsjeskraampje en hij trakteerde. Dan heb je altijd zin in ijs.
Ik ging ondertussen al op een bankje, onder een grote boom zitten.
Hij kwam terug met 2 ijsjes. Ik kreeg chocolade-aardbei. Mijn favoriet!
‘Hoe wist je dat dit mijn favoriet is?’
‘Wist ik niet, gokje!’ zei hij met twinkelende ogen.
Het werd al laat en ook steeds donkerder en kouder.
Opeens ontsnapte er een ril langs mijn lichaam.
‘Heb je het koud?’ vroeg hij bezorgt.
‘Nee-ee, h-het ga-at wel-l.’ rilde ik.
‘Je hebt het dus koud.’
Hij legde zijn arm rond mijn schouder en trok me dichter tegen hem aan.
Wat was hij warm! Ik pakte zijn t-shirt vast zodat hij niet kon ontsnappen.
Het was best leuk zo.
En net toen keek hij naar mij. Hij kwam dichter met zijn gezicht tot ik zijn warme adem kon voelen op mijn lippen.
En toen kuste hij mij, zoals nog nooit iemand mij had gekust. Het was hemels.
Het leek wel of het uren duurde eer dat hij zijn lippen af de mijne haalde en me aankeek.
‘Dit was beter dan Vadim’ schoot er door mijn hoofd.
En zo zate we er nog een tijdje.