#50

Lucy
‘haaai tortelduifjes.’ Grijnsde Chaz toen Justin en ik de kamer binnenliepen waar we over een kwartiertje gingen eten. Ik keek Ryan en Chaz even aan, haalde m’n neus op en negeerde ze toen terwijl ik op de bank ging zitten en mijn benen over elkaar sloeg. Justin daarentegen glimlachte even en ging toen naast mij op de bank zitten. Toen zaten we daar. Justin en ik op de bank en Ryan en Chaz allebei op een stoel. We zeiden alle vier niks. Ik vond het wel grappig. Ik staarde Ryan en Chaz om de beurten aan. Ryan en Chaz keken mij ook aan, toen elkaar en toen mij weer. ‘Wat zit je ons aan te kijken?’ verbrak Ryan de stilte. Ik haalde m’n schouders op en glimlachte even. ‘Oh, niks hoor.’ Toen werd het weer stil. Toch bleef ik ze nog steeds aanstaren. Dat is altijd zo grappig, mensen aanstaren. Sommigen gaan zich dat altijd heel erg aantrekken. En Ryan en Chaz hoorden daarbij. ‘Man, staar ons niet zo aan.’ Zei Ryan geërgerd. Ik keek vragend naar Justin. ‘Weet jij over wie ze het hebben? Wie is man?’ Justin moest moeite doen om niet in lachen uit te barsten. ‘Ik denk dat ze het over jou hebben.’ Fluisterde hij. Ik vormde een ‘o’ met mijn mond ook al wist ik natuurlijk wel dat ze het tegen mij hadden. ‘Maar ik ben toch helemaal geen man? Ik ben een vrouw.’ Zei ik toen. ‘O, wacht. Ik snap het al.’ Ik sloeg met mijn hand tegen mijn voorhoofd en lachte even. ‘Jullie leven natuurlijk in de omgekeerde wereld, dat is het. Ja, ik heb jullie vrouwen wel door.’ Zei ik met de nadruk op vrouwen. Ryan en Chaz keken me wazig aan. ‘Die vriendin van jou is volgens mij niet helemaal goed.’ Zei Chaz toen tegen Justin. Ik schraapte m’n keel. ‘Hallo, ik zit er bij hoor. En bedankt, ik vind jou ook heel aardig.’ Ik wierp Chaz een fake-glimlach toe en richtte me toen tot Justin die nog steeds een glimlach op zijn gezicht had. ‘Ik snap echt niet dat je met twee van zulke sukkels omgaat.’ Begon ik terwijl ik half in de richting van waar Chaz en Ryan ongeveer zaten wees. Ik had het net hard genoeg gezegd zodat Chaz en Ryan het ook zouden hoor. Ik hoorde Chaz en Ryan wat ontevreden geluidjes maken maar trok me er niks van aan. ‘Ja, soms zijn het wel sukkels ja.’ Zei Justin breed grijnzend terwijl hij zijn ogen even van me afwendde om naar Ryan en Chaz te kijken. ‘Man, aan welke kant sta jij?’ vroeg Ryan toen verontwaardigd. ‘Fout, je moet vrouw zeggen.’ Zei ik nog voor Justin kon antwoorden. Ryan keek me onbegrijpend aan. ‘Ja, jullie leven toch in de omgekeerde wereld? En ik was een man omdat ik eigenlijk een vrouw ben. Maar Justin is een man dus daar moet je eigenlijk vrouw tegen zeggen.’ Legde ik uit. ‘Ja, dat snap ik wel hoor, maar…’ Verder kwam Ryan niet. ‘Nou dan. Waarom zeg je dat dan niet?’ onderbrak ik hem. ‘Nou omdat…’ Alweer onderbrak ik Ryan. ‘Ach, doet er ook niet toe. Wat zei je ook alweer?’ Ik zag dat Ryan steeds geïrriteerder begon te raken en dat deed me echt goed. Ik hield ervan om mensen te irriteren die ik niet mocht. ‘Ik vroeg aan Justin aan welke kant hij stond.’ Zuchtte Ryan. ‘Nee, dat snap ik. Maar ik wil dat je de zin goed zegt. Gewoon precies hoe je hem de vorige keer zei maar dan met de goeie woorden, oké?’ Ik keek hem even vragend aan. Ryan keek me met fronsende wenkbrauwen aan. ‘Toe dan.’ Knikte ik hem toe. ‘Vrouw, aan welke kant sta jij.’ Zei Ryan twijfelend. ‘Ja, goed zo! Kijk, zo simpel is het. Ik ben echt goed in dit spel.’ Ik keek tevreden voor me uit. Ryan schudde zijn hoofd. ‘We leven helemaal niet in de omgekeerde wereld. We zeggen altijd tegen iedereen man. Oké!!?’ Ik schoot in de lach. ‘Chill, man. Natuurlijk weet ik dat we niet in de omgekeerde wereld leven, like duuh. Het was gewoon maar een grapje, man.’ Ik rolde met mijn ogen. ‘Hmpf, zal wel.’ Zei Ryan toen nors. ‘En mag ik nu dan eindelijk antwoord op mijn vraag?’ Ik keek naar Justin die het al net zo grappig leek te vinden als mij. ‘Ik ben volledig neutraal, maar toch niet helemaal want ik neig toch meer naar Lucy als je het niet erg vind.’ Antwoordde Justin eindelijk. Justin zond Ryan en Chaz even een voldane glimlach toe en keek me toen weer aan terwijl hij een snelle kus op mijn mondhoek drukte. Ik glimlachte lief naar Justin en keek toen weer gemeen Ryan en Chaz’ kant op. ‘You’re crazy.’ Zei Chaz zuchtend. Ik glimlachte. ‘Weet ik. En ik ben er trots op, man.’