Chapter 38: the past

Gwen pov

Als Emily Simon met een grimas op zijn gezicht ziet binnenkomen scheurt ze haar angstige blik los van Sophie, staat ze op en helpt ze Simon in een stoel. "Simon, hebben ze je hard aangepakt?" Ik kijk met open mond naar Emily, hoe weet ze Simons naam? "We kennen iedereen in deze kamer al even, op Sophie na dan." zegt Sam. Het is net of hij mijn gedachten kan lezen. "Nee, ik stuur ze door." antwoord Simon met een grijns op zijn gezicht. "Wil je alsjeblieft uit mijn hoofd blijven?" "Tuurlijk tuurlijk, sorry. Auw!" Emily heeft Simons verband eraf gehaalt enprikt met haar vinger in zijn rug. "Je hebt geluk om wat je bent, de wonde is bijna genezen. Je hebt alleen redelijk veel bloed verloren."

"Hoe komt het dat jullie Simon kennen en nooit iets gezegd hebben?" vraag ik aan Sam die beschaamd naar de grond kijkt. "Omdat ze niets mochten vertellen van mij." zegt een bekende stem in de deuropening. Ik kijk om en kijk recht in de zelfde ogen als die van mij en Simon. "Waarom niet?" "Nu je hem hebt gevonden kan ik het wel allemaal uitleggen. Hetgeen wat ik je nu ga vertellen is geschiedenis Gwen, en iedereen in deze kamer maakt er deel van uit, dus ga allemaal rustig zitten." Iedereen die nog opstaat pakt een stoel en gaat zitten. Behalve Jonas die nonchalant tegen de muur geleund staat. "Het begint allemaal toen onze voorouders de vampieren ontmoetten, zo'n 1000 jaar geleden."

het verhaalkomt in het volgende hoofdstuk want da moet ik nog even fatsoenlijk uitschrijven, het moet toch goed zijn hé xd
oh ja voor ik heb vergeet: heeft iemand de film blade gezien??