WS ~ 15

(Tom)

Ik kon geen dozen en verhuiswagens meer zien. Nooit gedacht dat we zo veel spullen hadden. “Hier sta je dan hé,” glimlachte mam en liet zich in de nieuwe sofa zakken. Ik lachte. “Je gaat ons zo missen,” grijnsde ik.

“Tom kom je even helpen?” riep Bill. Ik stond op en liep de trap op. Ik zocht de dozen waar mijn kleren in zaten en droeg ze naar mijn kamer. De laatste doos plaatste ik ongeopend in de kast. Ik zuchtte, kon het me niet laten haar trui eruit te halen.

Mam haar krullende letters hadden ‘Nyree’ op de doos geschreven. “Tom waar blijf je? Mam gaat vertrekken!” Bill stak zijn hoofd de kamer in. “Ik kom meteen,” antwoordde ik vlug en propte haar trui terug.

Ik haatte het hoe iedereen leek te vergeten wat er gebeurt was.
Niemand wou er over praten.