Foto bij Starry sky

There's a calm surrender
To the rush of day,
When the heat of a rolling wind
Can't be turned away ...

Haar ogen keken toegeknepen naar een leeg plekje op de overvolle parkeerplaats. Ze trok de handrem naar zich toe, en probeerde over de vele auto's en tenten heen te kijken. Charlie zuchtte, een plek hier kon ze wel vergeten. Langzaam reed ze verder, het parkeerterrein af. Weer op de grote weg haalde ze een hand door haar haar, bedenkend waar ze kon overnachten. De grote koplampen van haar auto verlichtten de brede weg, en alle steentjes en hobbels waar ze overheen reed. Charlie grinnikte en reed naar de linkerkant van de weg. Na een paar meter draaide ze het stuur weer terug naar rechts en vervolgde haar zoektocht op de juiste weghelft. Ze knipperde verwoed de slaap uit haar ogen, maar een grote geeuw kon ze niet onderdrukken. Ze sloeg haar hand voor haar mond en zette haar auto aan de kant van de weg. Even liet ze haar voorhoofd op haar armen rustten die over elkaar geslagen, op haar stuur lagen. Toen ze weer opkeek, zag ze de lange weg die nog voor haar lag, en die ze het liefst weer op zou gaan. Ze blies wat lucht uit, en keek om haar heen. Naast de geasfalteerde weg, lag een open bos. Charlie staarde even naar het bos, en draaide toen haar wiel naar rechts. Hobbelig baande de auto zich een weg door de bomen. Toen Charlie vond dat ze wel diep genoeg was dat niemand haar lastig kon vallen, en dichtbij genoeg bij de weg lag dat voorbijgangers haar ontvoeringsgillen nog konden horen, trok ze aan de handrem en zette de auto uit. Krakend ging haar deur weer open, ze stapte langzaam uit en deed de auto op slot. Na een keer stevig aan de deur te morren, liep ze naar de achterbak en opende deze met haar sleutel. Behendig klom ze in haar achterbak en trok wat koffers van elkaar af, en stapelde andere weer op elkaar. Charlie kantelde haar hoofd en leunde op haar linker elleboog, met haar rechterhand trok ze een opgerolde tas naar zich toe. Ze opende de tas nadat ze weer recht zat, en keek naar de inhoud. Ze trok haar lichtblauwe slaapzak uit de tas, en gooide de tas ergens op een hoop koffers. Charlie stapte uit haar kofferbak en deed deze eveneens op slot. Ze gooide haar slaapzak op het dak van haar Volkswagen, en zette haar rechtervoet op haar spiegel. Snel controleerde ze of deze haar gewicht kon houden, en klom toen op het dak. Ze ritsde haar slaapzak open en stapte hier langzaam in. Toen ze veilig op het dak zat ritsde ze de slaapzak weer dicht tot haar middel. Ze vouwde haar armen onder haar hoofd en snoof de zachte wind op. Een glimlach verscheen rond haar mond toen de vertrouwde lavendelgeur haar neus bereikte. Charlie keek naar de sterren en hoorde uit het dorp verderop nog de laatste muziek. Terwijl ze sterren telde droomde ze over wat deze reis zou brengen, en een grijns trok rond haar mond; ze kon haast niet wachten.

Sorry voor het late hoofdstuk, ik kan wel heel veel de schuld gaan geven, maar het komt er op neer dat ík niet schreef. Kunnen jullie me vergeven?

Reageer (6)

  • MrsWinter

    je schrijft echt zo fakking goed!
    ben verslaafd aan je verhaal!!
    (flower)

    1 decennium geleden
  • Barnabas

    Sneeeeeeeeeel verder! (H)

    1 decennium geleden
  • Mugiwara

    Ik vergeef je (:
    Schrijf je snel verder? (A)

    1 decennium geleden
  • Emerences

    Jeeeej! I love this storryyyyy!

    Verder, verder, verder (Oke, no more coffee for me)

    1 decennium geleden
  • Catherine

    Tuurlijk!
    Geweldig hoofdstuk en heel snel verder! (:

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen