~016

Zachtjes, om niemand wakker te maken, liep Elise door de woonkamer van de hotelkamer. Een gaap kwam uit haar mond en ze hield haar hand ervoor. Ze schonk een blik naar de klok en zuchtte toen ze het tijdstip zag. Midden in de nacht. Ze had niet lekker geslapen, raar gedroomd. Elise liep naar de keuken en opende de koelkast. Een fel licht kwam haar tegemoet en ze hield haar hand voor haar ogen, en op de tast pakte ze het melkpak. Haar hand reek naar het lichtknopje, maar iemand was haar voor. Het licht in de keuken sprong aan en Elise kneep haar ogen dicht.
'Godver, doe dat verdomde licht uit!' fluisterde ze kwaad. Een zacht gelach was hoorbaar en Elise zuchtte, Vincent.
'Zoals je wilt, schatje.' zei hij. Het licht ging weer uit en Elise haalde opgelucht adem.
'Shut it, Vin.' zei ze terwijl ze een laagje melk in een mok schonk. Toen ze zich weer omdraaide van het aanrecht, stond Vincent opeens voor haar.
'Moeite met slapen?' vroeg hij. Elise knikte, 'Als je gezelschap nodig hebt, je weet me te vinden.' Elise rolde met haar ogen en sloeg zijn armen van haar af. Als ze ergens geen zin in had, was het Vincent die haar probeerde te versieren. Ze wist dat als hij door zou gaan, ze erin zou trappen en dat wou ze al helemaal niet. Ze bewoog zich van hem af en ging op het keuken eiland zitten.
'Ga weg.' zei ze, 'Laat me rustig mijn melk opdrinken en naar bed gaan. Ik slaap al niet lekker, daar heb ik jouw niet meer bij nodig.'
Haar ogen begonnen aan het licht te wennen en zagen dat Vincent langzaam naar haar toe bewoog.
'Kom op Elise, stop met al deze ongein. Ik weet dat jij mij net zoveel wilt als ik jouw.' zei hij en voordat ze iets kon zeggen, waren zijn handen voelbaar op haar heupen. Spelend met de onderkant van haar nachtjapon.
'Vincent.' zuchtte ze geïrriteerd, 'Ga weg, ik wil helemaal niets met jouw.'
'Je wilt het gewoon niet toegeven.' fluisterde hij in haar oor. Iets waardoor Elise rillingen op haar rug voelde, en niet in goede zin.
'Ik heb het niet voor niets uitgemaakt.' zei ze. Waarom had ze haar verdomde geweer nou in haar kamer laten liggen. Ze had hem goed kunnen gebruiken om Vincent van haar af te schieten, misschien wel letterlijk.
'Je wilt me Elise, dat voel ik gewoon.' Zei Vincent en zijn lippen waren nu voelbaar op haar nek. Elise lachte.
'Dat voelt je mannelijkheid daar beneden misschien, maar ik als vrouw wil nu het liefste van je weg.' zei ze en ze begon zich weg te duwen. Haar handen werden op het aanrecht geduwd en Vincent's lippen waren voelbaar op de hare. Overvallen door de zoen duwde Elise Vincent van zich af, waarna ze van het aanrecht sprong en de keuken uit rende. Ze rende naar haar kamer en sloot zich op in de badkamer, overvallen door alle gevoelens die door haar heengingen liet ze zich tegen de dichte deur vallen en naar beneden glijden. Een zacht gesnik was hoorbaar toen ze een klop op de deur hoorde.
'Elise? Ik ben het Matthew. Mag ik binnenkomen?'