With pleasure ~ CB - 22
En zoals ik al dacht moest Max. Omdat hij een Maine Coon, die dus ook veel kosten, laat ik hem niet los en heb ik hem dingen aangeleerd zoals het aangeven of hij naar buiten moet. Dat mensen denken dat ik met een rare hond loop maakt mij niks uit. Max is mijn alles en ik zie hem als een persoon.
'De tank is vol en laat mij nu maar even rijden, dan kun jij rusten. O en je hoeft me niks terug te betalen'. Grijnst Kiro die achter het stuur plaats neemt. Ik besluit mijn mond maar te houden en ga op de passagiersstoel zitten met Max op mijn schoot. Snel klik ik de gordel vast en draai de stoel zover mogelijk naar achteren en sluit mijn ogen. 'Dank je, Kiro'. Fluister ik en zak al snel weg. Max kruipt nog wat hoger op mijn buik en zijn zachte adem blaast nog licht langs mijn nek voor ik helemaal in dromenland val.
'Til jij haar op, dan kan ze blijven slapen'. Hoor ik zacht gefluister en hoor Max zacht mauwen. Een enorm gewicht wordt van mij afgehaald en smak lichtjes. 'Slaap maar door, ik breng je wel naar je kamer'. Hoor ik een bekende stem, maar het lukt me niet om hem te plaatsen. De gordel wordt los geklikt en handen schuiven onder mijn lichaam, die mij uit de auto tillen. Alles wordt stilletjes gedaan en ik val al snel weer inslaap in de armen van die persoon. In de kamer waar ik wordt neer gelegd word ik weer een beetje wakker en voel hoe de dekens over mij worden heen getrokken nadat ik met wat hulp ben omgekleed. Ik ga op mijn zij liggen en merk al snel dat Max zich in mijn knieholtes nestelt. Een tevreden glimlach komt op mijn gezicht en val voor de laatste keer deze avond diep in slaap.
euhm..Hallo? He^^"..euh..Ik wil even zeggen dat het voor mij heel moeilijk is om over Max te schrijven, voor nu ik ongeveer een half uur geleden ben gebeld door een bekende die meende dat ze Max had..via de mail had ze mij al een foto gestuurd, maar al snel werd het duidelijk dat het niet mijn schattie was, zij had haar kat immers al 4 jaar en Max is morgen pas 1 jaar weg..Nou dan kun je voorstellen hoe hysterisch ik ben geworden. Ik hoop dat jullie het begrijpen als er iets TOTAAL niet klopt aan de tekst of het raar vinden hoe ik Max beschrijf in het verhaal, maar Amilia heeft mijn karakter en zal Max op dezelfde wijze behandelen als ik dat heb gedaan. Ik hoop dat jullie het begrijpen, sorry voor mijn gezeur..
Reageer (3)
Ik begrijp het, en ik vind het heel erg voor je dat hij zoek is!
1 decennium geledenIk hoop echt voor je dat je hem (,het is een hem, toch?,) snel vindt?
Love your story! Snel verder!
Begrijpelijk schatje <3
1 decennium geledenWat erg, ik vind het jammer dat het Max niet was.
Ah, dat zou mijn hart ook breken.
I hope you're alright!
Heel snel verder!<33.
1 decennium geleden