Chapter 2.

Dit jaar was voor mij anders dan de andere. Dit jaar was ik namelijk een leraar op Zweinstein. Best grappig als je erover nadenkt, want ik zag eruit als een 16 jarige Griffoendor leerlinge, maar eigenlijk was ik bijna veertig jaar oud. Toch, aangezien ik niet veranderd was, voelde ik me nog steeds 16. Nu vraag je je vast af, wat voor vak kan een geest nou geven? Dat zal ik je vertellen. Geschiedenis van de Toverkunst. Niet het meest interessante vak, maar het leek me wel een uitdaging. Professor Kist was met pensioen, zover dat kan als je een geest bent, maar ik dacht dat leerlingen daar blij mee zouden zijn. Dit jaar was er ook een nieuwe leraar Verweer tegen de Zwarte Kunsten. Dat leek mij dan weer geen goede baan. Het leek net alsof er een of andere vloek op die baan rustte. Leraren hielden het nooit langer dan een jaar vol. Daarom vond ik het ook zo jammer dat Sneep nooit die baan kreeg. Dan waren we ook weer van hem af. Ik snap nog steeds niet wat Lilly nou zo aardig vond aan hem. James, Sirius en Remus daarentegen konden Sneep ook niet uitstaan en dat lieten ze ook altijd goed merken. Ze gingen af en toe net iets te ver, maar ik kon er meestal wel om lachen. Dat is waarschijnlijk de reden dat Sneep, of Secretus zoals de jongens hem altijd noemden, mij nog steeds niet mocht. Een andere reden is denk ik dat ik hem herinner aan zijn niet zo fijne jeugd. Maar dat is dan jammer voor hem.

===

Langzaam kwamen alle leerlingen binnen. Ik begroette ze, terwijl ik op mijn vaste plaats aan de Griffoendor tafel zat. Ik zat nog steeds op de plaats waar ik altijd met Lilly zat. Waar we altijd de grootste lol hadden. "Hey Rose." begroette Hermelien me. Ik was goed bevriend met Hermelien, Ron en Harry. Vooral met Hermelien eigenlijk. "Hey! Goed jullie weer te zien." antwoordde ik met een grote glimlach. "Nog iets spannends gebeurd in de trein?" vroeg ik en ze knikte. "Er kwamen dementors in de trein. Ze vielen Harry aan." vertelde Ron aan me. Geschrokken keek ik naar Harry. "Alles goed?" vroeg ik bezorgd. "Ja.. Beetje in de war. Ik hoorde de gil van een vrouw toen ze me aanvielen, maar niemand anders heeft die gil gehoord." "Oh wat erg!" zei ik terwijl ik mijn hand voor m'n mond sloeg. Voor mezelf was ik zo vast en hard als een normaal persoon. Voor de rest van de wereld helaas niet. "Ach, gelukkig zat de nieuwe leraar van Verweer Tegen de Zwarte Kunsten bij ons in de coupé." zuchtte Hermelien. Nu was ik nieuwsgierig, wie zou het dit jaar zijn. "Oeh! Wie is de nieuwe leraar?" vroeg ik benieuwd. "Professor Lupos ofzoiets." Dat betekende dat Remus terug was op Zweinstein. Snel keek ik naar het begin van de grote zaal. Daar zat hij. De enige persoon van mijn vrienden groep van vroeger die nog leefde en niet een beruchte crimineel was. Een glimlach veroverde mijn gezicht. "Ken je hem?" vroeg Harry nieuwsgierig terwijl hij ook naar Remus keek. "En of ik hem ken." zuchtte ik. Hij trok een wenkbrauw op. "Van wat dan?" vroeg hij dit keer nieuwsgierig. "Dat leg ik nog wel een keer uit." zuchtte ik. Ik had er geen behoefte aan om mijn tragische levensverhaal te gaan vertellen aan ze vandaag. Ik grinnikte toen ik Hermelien in Harry's oor hoorde fluisteren; "Waarschijnlijk was ze al dood toen hij hier op school zat. Daar kent ze hem waarschijnlijk van." Goed bedacht, maar fout. Niet dat ik ze dat ging vertellen op dit moment. "Ik heb nog goed nieuws trouwens." zei ik om hun aandacht weer te krijgen. "Professor Kist is met pensioen." Een glimlach verscheen op hun gezichten. "Maar er zit geen nieuwe leraar tussen.." zei Hermelien terwijl ze naar de leraren keek. Ik schoot in de lach. "Nee, ik zit niet graag tussen de leraren." grinnikte ik. Ze keek me raar aan. Dan had ze hem door. "Wacht! Jij bent de nieuwe leraar van geschiedenis van de toverkunst?" Ik knikte. "Gefeliciteerd. Super gaaf. Misschien wordt dat vak dan ook eens interessant." "Ik hoop dat ik daar voor kan zorgen." antwoordde ik met een knipoog. Harry trok een wenkbrauw op. "Moeten we je nu dan 'professor - wat is je achternaam eigenlijk' gaan noemen?" "Mijn achternaam is Baxendale en nee, alsjeblieft niet." grinnikte ik. "Baxendale? Die naam klinkt bekend.." zei Harry. Ik negeerde het maar.

Misschien staan er nog foutjes in of loopt het niet helemaal lekker dit hoofdstuk. Sorry daarvoor. Laat het me weten, dan pas ik het aan.