32-roooooze

Terwijl ik druk bezig was mijn kamer in mijn favoriete kleur roze te schilderen, viel er plots een jongen door het dak. Ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan en vroeg: 'Heb jij een goede reden om mijn kamer te verpesten?' De jongen spuugde wat water uit en vroeg op zijn beurt: 'Is dit de hel? Het is nog erger dan ik dacht!' Ik zette mijn handen zijn mijn zij: 'Wat heb je te zeggen?' 'Als je Persephone wil zoeken, roze Hades?' Hij keek me nogal ironisch aan en deed het water uit zijn schoenen. 'Ik bèn Persephone.' 'Wat?!' Hij keek me raar aan. 'Ik ben Persephone.' herhaalde ik. 'Oh, wel... Dat verklaart dit wel.' Hij keek even rond. 'En jij dan?' vroeg ik. 'Herpés.' 'Pardon?' 'Herpés, je hoorde me wel.' Hij lachte even, alsof het een mop was die alleen hij begreep. Ik besloot er niet op in te gaan.
'Wat nou?' vroeg ik en toen merkte ik zijn lichaam op. 'Hottie!' riep ik grijnzend uit. 'Ik hoop dat je hier voor mij bent!' Het gezicht van de jongen werd lijkbleek en hij krabbelde verschrikt achteruit, met ogen zo groot als schoteltjes. 'Dan niet.' gromde ik en draaide met mijn ogen. 'Ik ben honderd procent hetero, ik zweer het!' 'Hoe weet jij dat nu?' Een wenkbrauw ging omhoog. 'Omdat ik mezelf beter ken dan jij!' Wow, die voelde zich ook niet op zijn gemak! 'En haal die Hades nu maar, want ik wil hier zo snel mogelijk vanaf zijn!' 'Oke, oke!' zei ik, met mijn ogen draaiend. 'Niet zo gepikeerd!'