Voor een bijzonder iemand.
Dit gedicht is voor één van mijn beste vriendinnen. Zij lijdt aan reuma wat maar met de dag erger lijkt te worden. Het doet mijn zo verdriet dat ik haar neit kan helpen en dat ik niks kan doen.
Zie je dat meisje?
Dat meisje daar loopt met opgeheven hoofd
De eeuwige glimlach die zij met zich mee draagt
Maar niets is wat het lijkt
In haar ogen tranen
Tranen om haar pijn
Ze zit gevangen
Gevangen in haar eigen lichaam
Weg wil ze, maar kan er niet uit
Zie je dat meisje?
Dat meisje zo sterk en mooi
Sierlijk loopt zij door de straten
Maar niets is wat het lijkt
Elke stap die zij zet
Brengt haar dichter bij de vermoeidheid.
Zie je dat meisje?
Dat meisje wat ik zo bewonder
Zij vecht voor wat ze wil
Gaat haar dromen achter na
En laat niemand haar vertellen wat ze moet doen
Dat meisje laat mij huilen om haar pijn
Kon ik haar maar helpen
Had ik maar de sleutel van haar gevangenis
Reageer (3)
Oh, wat lief(L)
1 decennium geledendie vriendin is vast ook heel trots op jou(Y)
heel mooi geschreven.
Echt super mooi
1 decennium geledenGeweldig, super, prachtig
die is echt keimooi
1 decennium geledenje bent hier echt geweldig goed in!!
x