Hoofdstuk 5

Pov. Annabel.

Ik volgde Hermelien. "Hermelien! Zet hem uit je hoofd, negeer het."
Ze keek me aan en vermande zich. "Je hebt gelijk" zei ze iets vrolijker.
"Zullen we terug naar Harry gaan?" ze knikte en we liepen samen terug naar Harry.
Toen we Harry eindelijk gevonden hadden keek hij ook een stuk ongelukkiger. De trein kwam schokkend tot stilstand.
"Ik moet Ron nog spreken" zei Harry. Ik had zo'n gevoel dat ik wist waar dat gesprek overging.
Misschien kwam het door de blik die hij me gaf of door dat hij zo ongelukkig keek.
Misschien trok ik te snel conclusies.
Ik wilde iet geloven dat Harry....Dat Harry verliefd op... het zelfde meisje als Ron.
Nee, ik haalde me vast weer dingen in mijn hoofd.
Ik stapte met Marcel, Loena en Hermelien in.
Ik plofte neer en keek naar de Terzielers.
Ze hadden me eerst angst aan gejaagd tot dat ik mijn geheim deelde met Loena.
Zij zag ze ook en wist dat het Terzielers waren en wat ze deden.
Mijn gedachtte werd verstoord door Hermelien. Ze ging naast me zitten en zei "Hij weet het."