With pleasure ~ CB - 19

Kiro en ik stappen de auto in, ik achter het stuur met Max op mijn schoot die al snel op de achterbank gaat liggen. Zijn mandje dat goed bevestigd was stond er nog altijd. Ik draai me om en trek de veiligheidsgordel er nog overheen. Max mauwt naar me en ik aai glimlachend over zijn kop heen. Al snel rijden we weg, door naar het college waar het al bijna tijd was voor de diploma uitreiking.

Op de parkeerplaats stop ik netjes in een parkeervak en stap uit. Van de achterbank haal ik Max die ik in mijn armen optil. Met opgetrokken wenkbrauw kijken Kiro en ik naar een auto die eraan komt gescheurd en vier vakken in beslag neemt, ofwel er midden in gaan staan. Ik lach wanneer Maria en Roy eruit stappen. 'Hansworst! Plaats hem verdomme in één vak zoals Amilia daar zo doet en ik zei nog zo NIET SCHEUREN!' Gilt ze. Ik lach om haar haren die wild rond springen. Roy knikt en sleurt haar mee richting Kiro en mij. 'Roy!? Plaats die auto nou in é-' Maria stopt met gillen naar Roy wanneer ze Kiro opmerkt, maar ook Max. 'Max?!' Brengt ze blij uit en grist hem weg uit mijn armen. Knuffelend draait ze een rondje met hem en valt bijna om. Lachend zet ze hem neer en ik neem de lijn weer over zodat Max niet weg zou lopen. Ik stel de drie aan elkaar voor waarna we naar binnen lopen.

'Kiro is denk ik een geluk brenger'. Zeg ik in het Engels zodat Kiro ook zou mee kunnen praten. 'Hij riep me en zei me naar buiten te kijken en daar zat mijn schatje!' Zeg ik dol gelukkig en hoor Max af en toe mauwen.

In de grote zaal nemen we vooraan plaats. Ik zit tussen Kiro en Maria in. Door sommige mensen wordt Kiro herkend en dus moet hij handtekeningen uit delen. Ik lach terwijl Max bij mij op schoot springt. God, het was toch weer even wennen om hem op mij te hebben. 'Maar is dit nou jou baas?' Vraagt Maria aan mij en kijkt naar Kiro die met verschillende meiden op de foto moet. Ik knik lachend terwijl ik flink met Max knuffel. 'Ik heb nog vier anderen'. 'Vier?!' 'Ja, hij is de bassist van de band Cinema Bizarre'. Maria's mond valt open en wijst dan naar mij. 'Nu weet ik het! Die Jack E. Strify is de zanger van die band!' Ik knik naar haar en wijs voor de grap terug. 'Doe mij Yu of Romeo maar'. We schieten in de lach en horen Roy een teleurgestelde 'hè' zeggen. Kiro ploft weer naast mij neer en aait kort over Max' vacht.

Rond drie uur is alles afgelopen en lopen we weer de parkeerplaats op. Bij mijn auto staan flink wat mensen en zodra ze mij spotten roepen ze naar me. 'O mijn God! Je hebt Max terug!' Het groepje mensen dat op mij stonden te wachten zijn meteen gericht op Max die niet bang was voor de herrie die ze meteen maakten. 'Oi, mensen. Even aandacht'. Meteen is iedereen stil. Met mijn duim wijs ik naar Kiro en ga verder in het Engels. 'Dit hier is Kiro, een van mijn bazen. Ik zal naar Berlijn verhuizen omdat ik daar mijn werk heb gevonden dus ik ga mijn appartement te koop zetten. Met verhuizen zal ik hulp nodig hebben van gekken die mij willen helpen en een aantal keer 6 uur heen en 6 uur terug willen reizen'. Niemand lijkt dat wat uit te maken, want als echte goede vrienden zijn ze er allemaal voor mij. Ik glimlach en besef nu al dat ik ze flink ga missen.