2. De brief

Ze zat met een deken in de zetel, nog steeds even verward als op het strand. Silas en Alirio waren al gaan slapen, maar Myelli geraakte niet in slaap, niet voor ze wist wat er daar op het strand gebeurd was...
Haar moeder kwam naast haar zitten en omarmde haar: "Gaat het een beetje, lieverd?"
Haar vader kwam uit de keuken: "Myelli, liefje, je zou toch best gaan slapen..."
Haar moeder hief haar hoofd op en wierp een blik naar haar man, een blik die Myelli haar moeder nog nooit in haar bijzijn had zien werpen:
"Tavon, mírarla... ¿De verdad crees que va a dormir?"*
Myelli was verbaasd, de enige momenten dat haar moeder haar vader aansprak in het Spaans, waren momenten dat het menens was...
Haar vader dacht even na over zijn vrouw haar woorden en antwoordde toen: "Tienes razón, Elisa."**
Hij ging naast Myelli zitten en sloeg zijn arm om haar heen: "Zullen we een beetje televisie kijken?"
Myelli deed haar mond open, maar voor ze er ook maar één woord uit kreeg, werd er hard op het raam getikt en gekrast.
Geschrokken keken ze alledrie naar het raam waar het geluid vandaan kwam en ze zagen er een klein kerkuiltje zitten.
Haar vader stond op om het diertje weg te jagen, maar het kerkuiltje weigerde weg te gaan en slaagde er zelf in binnen te geraken en naar Myelli te vliegen. Daar liet hij iets op haar schoot vallen en vloog snel weer door het raam weg. Myelli keek verbaasd naar de enveloppe die op haar schoot lag: de brief was aan haar gericht en sterker nog, er stond zelf op in welke kamer ze sliep!

Aan Myelli Floor Estelle Night
tweede kamer links op de tweede verdieping
Essendreef 16
Woodsville, Engeland

Er stond geen afzender op en de enveloppe was toegeplakt met donkerrode was met een onbekende erin afgedrukt. "Zwein...hogeschool...ocus" kon ze eruit ontcijferen.
"Mama, weet jij wie dit stuurt?"
Haar moeder nam de enveloppe en bestudeerde ze:
"Neen, lieverd, het spijt me, nog nooit gezien."
Myelli nam de enveloppe terug en maakte hem voorzichtig open.

ZWEINSTEINS HOGESCHOOL VOOR HEKSERIJ & HOCUS-POCUS
Hoofd: Minerva Anderling

Geachte mejuffrouw Night,
Het doet me genoegen u te kunnen mededelen dat u in aanmerking komt voor een plaats aan Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus.
Bijgaand treft u een lijst aan van schoolboeken en andere benodigdheden.
Het schooljaar begint op 1 september.
Gelieve voor 31 juli per uil te reageren.
Hoogachtend,
Marcel Lubbermans,
Assistent-schoolhoofd

Myelli keek haar moeder verbaasd aan en haar moeder, die over Myelli's schouder had meegelezen, keek geschokt:
"Wat?! Dit kan niet?! Waarschijnlijk weer zo'n flauwe grap!"
Tavon keek zijn vrouw en dochter verbaasd aan en begon de brief te lezen, ook hij leek geschrokken en boos.
Maar voor één van Myelli's ouders hun tirade verder kon zetten, werd er aan de deur gebeld.
"Wie zou dat zijn? Het is half 11 's avonds! Misschien moeten we maar niet opendoen." zei Elisa, maar Myelli stond al aan de deur.
Iets in haar vertelde haar dat ze de deur moest openen en toen ze opendeed, zag ze een dame in een lang en flateus gewaad gekleed.
"Goedenavond, het spijt me voor het late uur, maar ik weet dat je anders toch niet zou geslapen hebben, juffrouw Night.
Mijn naam is professor Anderling, ik ben schoolhoofd van..."
"Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en... en..."
Professor Anderling glimlachte:
"En Hocus-Pocus, je hebt een goed geheugen, juffrouw Night."
"Danku wel, Professor en noem me alsjeblieft Myelli."
"Goed dan, Myelli, mag ik binnenkomen?"
Myelli opende de deur wat verder en liet de vreemdelinge binnen.
Haar ouders keken haar verbaasd en wierpen een boze blik op Myelli:
"Myelli, je..." maar Elisa kon haar zin niet afmaken, want ze werd onderbroken door professor Anderling.
"Nogmaals goedenavond en mijn excuses voor het late uur, maar ik wou dit nog geregeld hebben, zeker omdat de tijdspanne waarin de beslissing moet gemaakt worden, redelijk kort is. Mijn naam is professor Anderling, mijn collega heeft jullie al een uil gestuurd, neem ik aan?"
"Ja, en we zijn niet gediend van deze flauwe grap!" zei Tavon woedend.
"Papa, luister nou eens naar wat Professor Anderling te zeggen heeft."
Anderling glimlachte: het meisje bezat de moed om haar broertje te redden én de wijsheid om haar onwetende vader de mond te snoeren: hier ging de sorteerhoed een heus karwei aan hebben.
"Dankje, Myelli. Zoals ik al zei, de keuze moet snel gemaakt worden, binnen 3 dagen zelfs al, daarom vond ik het mijn plicht als heks om deze brief te komen verduidelijken.
Myelli, ik wil je ten eerste feliciteren..."
"Waarom, professor?"
" Weet je wie er vandaag je broertje heeft gered?"
"Neen, hij zweefde plots boven mij..."
"Jij deed dat, Myelli, jij zorgde ervoor dat je broertje zweefde en niet verdronk, je bent een heks en een goede ook, want je deed het zonder toverstok!"
Myelli keek verbaasd van Anderling naar haar ouders en terug. Zowel Tavon als Elisa leken even verbaasd als hun dochter.
"Mag ik gaan zitten?"
Elisa knikte en Anderling zette zich in de dichtsbijzijnde eenpersoonszetel.
"Wilt u iets te drinken, professor?" vroeg Myelli.
" Neen, dankje." glimlachte Anderling
Myelli en haar ouders zetten zich in de zetel tegenover Anderling en bestudeerden haar. Het viel Myelli nu pas op dat ze een versleten hoed op haar hoofd en er een langwerpige stok uit haar gewaad stak.
Anderling volgde Myelli's blik en zag haar naar haar toverstok kijken. Ze haalde hem uit en toonde hem aan Myelli:
"Dit is mijn toverstok, je zal er ook zo één nodig hebben als je naar Zweinstein gaat, maar geen nood, alles wat je nodig hebt, staat op de lijst die bij je brief zit. Je vindt het allemaal in de Wegisweg.
"De wat?"
"De Wegisweg, dé plaats waar je moet zijn voor al je magische spullen: Goudgrijp, de tovenaarsbank, is er en daar moeten jullie jullie dreuzelgeld inwisselen voor galjoenen, sikkels en knoeten."
Er volgde een uitleg voor Myelli's ouders over de wisselkoersen, hoe een rekening te openen voor Myelli in Goudgrijp enz...
"Pardon professor, maar wat zijn dreuzels?"
"Dreuzels zijn mensen die niet kunnen toveren, zoals jouw ouders..."
Anderling vervolgde haar uitleg over de Wegisweg, Zweinstein etc... Myelli luisterde aandachtig en haar ouders zaten als versteend op de bank, ze konden het niet geloven dat dit allemaal gebeurde.
Nadat Anderling zo goed als de volledige uitleg gedaan had, schraapte Tavon zijn keel:
"Pardon mevrouw, maar, hoe weten wij in godsnaam dat dit niet allemaal een flauwe grap is? En hoe zit het met Myelli's middelbare school?"
Anderling was na 18 jaar die reactie van ongeruste dreuzelouders al gewend, dus glimlachte ze en begon ze haar uitleg over de 7 jaren les op Zweinstein, dat tovenaars volwassen zijn op 17 jaar, het Merk, het Ministerie van Toverkunst etc...
"Uw dochter zal als heks waarschijnlijk ook in de toverwereld gaan werken, indien ze toch kiest om in de dreuzelwereld te gaan werken, zijn er voldoende inhaalcursussen aangeboden door het ministerie."
"En hoe weten we dat u echt een heks bent..."
Anderlings glimlach werd groter en ze stond recht:
"Niet schrikken, ik zou niet graag hebben dat uw zoons wakker worden door 2 schreeuwende ouders..."
Ze ademde eens goed in en daarna leek ze supersnel ineen te krimpen...Op de plaats waar eerst professor Anderling gestaan had, zat nu een grijze gestreepte kat... Myelli glimlachte, ze herkende de professor meteen in die kat, dezelfde strenge gelaatsuitdrukking op haar gezicht als toen ze de uitleg deed en da aftekening rond de ogen van de kat leek exact op Anderlings bril, maar ook in katvorm leek haar blik te verzachten toen ze naar Myelli keek.
Anderling miauwde een keer en keerde toen terug naar haar mensvorm: "Overtuigd?"
Tavon en Elisa keken Anderling geschockeerd aan, maar Myelli zat met de grootste glimlach ooit op haar gezicht.
"Gelooft u mij nu? Meneer Night?"
Tavon zei niks, maar knikte en Elisa staarde nog steeds met een open mond naar Anderling.
"Zo, dan ga ik maar weer, het is al laat... Ooh ja, de uil die de brief gebracht heeft, blijft hier tot hij een antwoord krijgt... Zeg hem gewoon dat hij naar mij of naar Zweinstein moet, hij begrijpt je wel."
Ze gaf het drietal beleefd een hand en wandelde naar de deur.
Myelli deed ze open en liet Anderling buiten.
"Ik hoop dat ik mag komen, Professor"
"Dat hoop ik ook voor jou, tot ziens, Myelli!"
"Dag, professor Anderling!"
Anderling verdween in de nacht en Myelli deed de deur terug op slot.
Daarna huppelde ze naar haar verslagen voor zich uit starende ouders, al merkte ze hun blikken niet echt op, want ze was zielsgelukkig:
ze kon toveren!!

*= "Tavon, kijk naar haar... Denk je echt dat ze gaat kunnen slapen?"
**= "Je hebt gelijk, Elisa"