Why me? And what am I suppose to do with you? 9 - Querida

'Oke.' Zegt hij en laat het dekbed los. We staren elkaar even aan wat ik verbreek door naar de kast te lopen en daar naar mijn kleren te staren. Zou ik wel iets van slaap kleding aan doen, het is hier nog altijd snik heet. Alsof hij het weet schuiven de ramen een stukje open. Met nog steeds geen zeker besluit grijp ik een knal geel topje en een slipje eruit en loop naar de badkamer waar ik mezelf bekijk. 'Jackson heeft flink zijn best gedaan om alles te veranderen.' Geschrokken kijk ik naar Jesse en duw hem de badkamer uit. 'In mijn kamer blijven!' Dirigeer ik hem en sluit de deur. Zijn lach liet me blozen. Snel kleed ik me om en poets mijn tanden. Mijn haren vlecht ik slordig samen en loop de badkamer weer uit. Het is verbazend stil in mijn kamer. 'Jesse?' Breng ik verbaasd uit en kijk mijn kamer rond. 'Ja?' Ik schrik zo erg dat ik bij het omdraaien mijn evenwicht verlies en op bed val. 'Verdomme, Jesse!' Roep ik naar hem maar kan de lach niet tegen houden. 'Klootzak.' Mompel ik en trek met een flinke ruk het dekbed uit de overtrek, veel te warm. Achteloos gooi ik het de hoek in en stap het bed in. Voordat ik het dekbed vast kan pakken trekt Jesse het al over mij heen en hangt zijn gezicht boven me, zijn armen naast mijn hoofd. Ik kijk even, maar hij staat nog naast het bed. Mijn ogen kijken weer op in zijn ogen. Zijn ogen staren zo diep in die van mij dat ik de gedachten krijg dat hij me gaat zoenen. 'Beunos noches, Querida.' Glimlacht hij, komt overeind, knipt zijn vingers waardoor het licht uit gaat en dan is er alleen nog de stilte en mijn ademhaling. 'Querida.' Fluister ik en voel een enkele traan over mijn wang een glijden.