Why me? And what am I suppose to do with you? 6

Beneden aangekomen kijk ik de benedenverdieping even door en wordt dan ook al snel mee getrokken door Jackson die mij bij het eten bereiden nodig heeft. 'Ik kan niet geweldig koken, Jackson.' 'Geeft niet Allistor, doe maar wat ik zeg dan komt het goed.'

En het ging goed. Het avondeten was heerlijk. Net zo heerlijk toen ik weer mijn kamer in liep en rond keek of Jesse er nog was of niet. Maar hij was er niet. Glimlachend sleep ik mijn tassen naar de kast en begin met de eerste uit te ruimen. Zonder dat ik het door heb schuiven de andere vijf van mij weg. Wanneer de eerste tas is uit gepakt draai ik me om, om aan de volgende beginnen en kijk verbaasd naar de tassen. 'Oké..' Breng ik uit en sleur ze weer naar de kast en begin aan de tweede tas waar voornamelijk spullen voor buiten in zitten zoals een knuppel, skeelers, tennisraket, je kent het wel. Onderin liggen mijn bikini's en strandlakens. Ondertussen schuiven twee tassen weer terug naar mijn bed. Wanneer ik mij omdraai van de kast en de derde tas open maak valt mij op dat de twee andere bij mijn bed staan. 'What the fuck?!' Gil ik en gooi daar bij mijn armen in de lucht en mijn haren rond slingeren. Woest trek ik mijn vestje omlaag, stamp op de tassen af en gooi ze met al mijn kracht voor de kast neer. Ik was sterk voor een meisje. Maar ik heb op mijn school dan ook veel aan sport gedaan. Grommend begin ik twee tassen tegelijk uit te pakken terwijl ik met mijn voeten in de hengsels van de twee terug gegooide ga staan. Met in beide handen een stapeltje kleding ga ik plots onderuit doordat er een flinke ruk word gegeven aan de tassen. Nog net geen gil van mij. Met een smak val ik boven op de tassen die ik aan het uitpakken ben. Woest draai ik me om en kijk naar Jesse die zich slap staat te lachen met de twee tassen naast zich. 'Jij!' Snuif ik en grijp zonder te kijken mijn knuppel vast en wijs ermee naar hem. 'Hoe durf je?!' Hij kijkt mij lachend aan en wijst naar de knuppel. 'Hoe noem je dat?' 'Dit? Dit heet; Als-je-niet-ophoudt-sla-ik-je-helemaal-verrot-tot-je-voor-de-tweede-keer-sterft!' Grauw ik en sta op. Zijn gelach stop en kijkt mij even aan. 'Je bent snel kwaad of niet?' Vraagt hij en tilt de twee tassen op die hij voor mij neer zet. 'Na, valt wel mee. Ligt eraan wie ik voor me heb.' Snuif ik en raap wat kleding op. 'En jij maakt mij nogal snel kwaad.' Ik leg de opgeraapte kleding opgevouwen in de kast en schrik best wel wanneer er iets onverwachts gebeurt. In een rap tempo vliegen mijn spullen de kast in, netjes en al, op stapeltjes. Mijn haren achterover strijkend draai ik me om naar Jesse die mij grijnzend aan kijkt. 'Dacht dat ik je wel kon helpen.' Ik zucht diep en trek mijn kleren goed. 'Luister Jesse, ik dacht dat ik je een keuze had gegeven voordat ik mijn kamer verliet.' 'Ja, en ik heb voor geen van beide gekozen,' Lacht hij en gaat weer op de diepe vensterbank zitten. 'Querida.'

Querida betekent lieverd