42* Sorry Man

POV Jacob Black
Toen is het vliegveld af was gelopen, stapte ik de auto weer in. Mijn zusje was alwéér weg. Eerst 3 weken bij de Cullens, nu weer naar haar moeder. Waarom moet het haar altijd tegen zitten? Ik zuchtte diep, ik had écht geen zin in wat ik nu moet gaan doen. Maar toch stond ik na twintig minuten bij huize Clearwater. Sue deed open. 'Heey Jacob, moesten jij en Allison niet naar huis?' 'Ehm ja, maar ik moet nog even met Seth praten.' 'Oké, hij is boven,' antwoordde ze vrolijk. Ik rende naar boven en deed zijn deur open. 'Jake? Heey,' zei hij vrolijk. 'Ben je hier alleen?' Ik grinnikte, 'Ja, sorry man maar mijn zusje is er niet.' Toen betrok mijn gezicht weer en kreeg ik een ernstige uitdrukking. 'Waarschijnlijk is ze niet eens meer in de staat Washington,' ging ik verder. Hij keek heel verward. 'Maar, huh? Waar is ze dan?' 'Ze is op weg naar Miami,' antwoordde ik. Dat moest even tot hem doordringen. 'Waarom? Waarom is ze weg gegaan?' vroeg hij terwijl zijn stem licht oversloeg. 'Heeft iemand je wel eens vertelt over haar moeder?' 'Ja, Jared en ik hadden het er gister over,'antwoordde hij. 'Nou het gaat slechter met haar moeder dus ze moest erheen.' Hij knikte. 'Oh, ik moest je deze brief van haar geven.' Hij nam hem aan en streek er voorzichtig mijn zijn vinger overheen. Hij opende de envelop en haalde de brief eruit. Ik wachtte tot hij hem gelezen had. Toen hij klaar was stroomde er tranen over zijn wangen. 'Gaat het man?' vroeg ik hem. Ik had medelijde met hem. Ik vond het vreselijk dat mijn zusje nu weer weg was, maar hij was zijn inprent kwijt, dat moest nog veel erger zijn. Op dat moment hoorde je twee smstoontjes tegelijk. We pakten tegelijkertijd onze mobiel. 'Allison,' zeiden we ook tegelijk. Ik grinnikte zachtjes en keek naar mij bericht. Heey Jake, ik ben veilig aangekomen. Ik mis jullie nu al. Tot snel, liefs Alli. Seth en ik wisselde even onze mobiel uit. Bij hem stond: Liefste Seth, het spijt me dat ik gewoon ben weggegaan zonder het te vertellen. Maar zoals in mijn brief stond, ik kon niet anders. Ik hoop dat ik je snel weer zie en dat je het me vergeeft. Liefs Alli. We bleven nog even praten maar na een paar minuten vertrok ik weer en ging naar huis.