Why me? And what am I suppose to do with you? 3

Ik druk me zwak uit als ik zeg dat hij verbaasd kijkt. Hij kijkt alleen niet verbaasd, hij kijkt zelfs even over zijn schouder om te zien of ik het wel echt tegen hém had. Natuurlijk waren het alleen wij, mijn kamer en het mooie uitzicht op de zee. Wanneer hij mij weer aankijkt merkt hij waarschijnlijk dat ik hem strak aan kijk want zijn stem verbreekt de stilte: 'Quién es usted?' Zuchtend pak ik mijn bureaustoel erbij, ga erop zitten en laat mijn armen op de rugleuning liggen. Binnen een fractie van een seconde zit ik weer anders en merk hoe de geest mij grijnzend aan kijkt. Stom, even vergeten dat ik een rokje aan had. 'Haal die grijns van je gezicht. Leg me liever uit waarom je hier nog bent.' Grom ik en sla mijn benen over elkaar. 'Hoelang is het geleden? Wanneer legde je, je loodje?' De inktzwarte ogen van de geest staren mij aan. 'Dat ik het loodje legde? Wat betekent dat?' Zijn stem kraakt, kennelijk had hij hem al lang niet meer gebruikt. Zuchtend kijk ik hem aan. 'Dat je dood ging.' 'O.' Is alles wat hij uitbrengt. Hij wendt zijn gezicht af, staart weer terug naar buiten en plaatst zijn linkervoet tegen de andere kant van het zit bankje. Ik kon er niks aan doen, maar het viel me op. Nog nooit eerder heb ik het gezien, of willen zien, maar hij bevestigde dat geesten ook wasbord kunnen hebben. O god, waarom moest hij nou uitgerekend in mijn kamer rondhangen, Latino zijn en ook nog eens knap zijn? Ik ros weer eens wild door mijn lange karamel kleurige haren met hier en daar wat bruin. 'Ik begrijp het nog steeds niet,' Klinkt zijn stem weer en kijkt mij weer aan. 'Ik begrijp niet dat je mij kunt zien. In al die jaren heeft niemand mij ooit..' 'Tijden veranderen, amigo.' Spuug ik het woord uit. Ondanks dat hij knap was, mocht ik me er niet door laten afleiden. 'Vertel me nou eens waar het fout is gegaan.' Zijn ogen nemen mij fronsend op terwijl hij opstaat en al snel op mijn bed ligt. 'Fout?' Zijn stem was heerlijk diep, een stem waar ik altijd al een zwak voor heb gehad. 'Ja.' Slik ik en draai me naar hem toe. 'Waarom ben je nog steeds hier?' Hoewel hij mij aanstaart weet ik dat ik zijn aandacht te pakken heb. Hij schudt zijn hoofd. Ik bekijk hem nog eens goed. Hij was zeker een latino, maar toch zat er iets Aziatisch over hem heen. Inktzwarte ogen en zwarte haren. 'Ik begrijpt niet wat je bedoelt.' Knarsetandend kijk ik hem aan en merk dat hij mij net zo aan kijkt.

Quién es usted? = wie ben jij? Amigo = vriend