3. The magic begins.

Als Hermione mij niet had wakker gemaakt, was ik door geslapen. Het bed sliep heerlijk, meer dan heerlijk zelfs. Het was hemels.We kleedden ons aan, keken op ons lessenrooster. Het eerste uur was Gedaanteverwisseling. Onderweg naar onze les legde Hermione me uit over de afdelingen en hun hoofden en de afdelingsbeker die werd uitgereikt aan de afdeling met de hoogste punten. Slytherin had al jaren de beker in handen. Hermione was ervan overtuigd dat wij hem dit jaar zouden winnen. Bij Gedaantverwisseling gingen we naast elkaar zitten. Professor McGonagall liet ons zien wat ze allemaal kon. Zo veranderde ze een krijtje in een glas, die weer in een kaars, die weer terug in een krijtje. Ze schreef op het bord opdrachten die we moesten maken. Verward en geschokt zat ik nog voor me uit te staren, tot Hermione mij een stoot gaf om me uit mijn trance te halen. Ik pakte een rol perkament en een veer, doopte die voorzichtig in de inkt en begon de opdrachten over te schrijven van het bord. Professor McGonagall veranderde in een poes, sprong op het bureau en hield de wacht. Op dat moment renden Harry en Ron het lokaal binnen.
'Gelukkig is ze er nog niet!' zuchtte Ron. De poes sprong van het bureau af en veranderde weer in een mens. Ron en Harry waren met stomheid geslagen, gingen snel zitten en gingen aan het werk.

We hadden daarna een blokuur Potions. Snape is het hoofd van Slytherin, dat merkte ik meteen. Hij zat de hele tijd te fitten op Harry en gaf Draco veel punten. We hadden onze toverstokken gelukkig niet nodig, want ik had er nog geen. Snape leek mij te ontlopen, vast omdat ik een muggle-born was, omdat hij het hoofd van Slytherin was.
We hadden nog andere lessen zoals Defence against the Dark Arts en Charms. We hoefden ons alleen voor te stellen zodat we een goede band konden leggen. Ik vond het goed. Tijdens de lunch was ik aan het praten met Fred en George over het weeshuis waar ik woonde en hoe ik het hier vond. Hun vertelden over heen huis situatie en wij zij later wilden worden. Na de lunch hadden we nog maar een paar lessen. Na die lessen wilde ik naar Dumbledore gaan, maar ik wist niet waar zijn kantoor was. Dus ging ik opzoek naar professor McGonagall. Ik vond haar in haar eigen lokaal. Ze begeleidde me naar de zevende verdieping, waar een waterspuwer stond.
'Roomtoffees,' zei professor McGonagall rustig. Ik keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan, maar keek al snel weer naar de waterspuwer die opzij bewoog. Er kwam een stenen wenteltrap tevoorschijn die rond draaide, als een roltrap. Professor McGonagall gebaarde dat ik er heen moest gaan. Ik liep de wenteltrap op, ik hoorde de waterspuwer achter mij sluiten. De wenteltrap stopte zodra ik tegenover een grote, eikenhouten deur stond. Aan de deur hing een klopper in vorm van en griffioen. Ik klopte op de deur. De deur ging vanzelf open en ik ging naar binnen. Ik zag allemaal, natuurlijk bewegende, schilderijen van de voormalige schoolhoofden. Op een stok bij de muur zat een grote rode vogel, een feniks. Op een verhoging die niet hoger was dan die in de grote zaal, stond een groot bureau. Achter het bureau zat Dumbledore op een soort troon met rood fluwelen stof. Achter hem zag ik een plank aan de muur met de sorteerhoed erop, uitrustend van de vorige dag.
'Goedenavond Hayley, ga lekker zitten,' zei Dumbledore. Zijn baard bewoog mee als hij praatte. Ik ging op de stoel voor het bureau zitten.
'Ik heb je spullen in je hutkoffer gedaan, zoals je gezien had, maar er ontbreekt nog één ding,' begon hij.
'Mijn toverstok,' maakte ik zijn zin af.
'Precies, daarom heb ik de heer Ollivander uitgenodigd,' hij gebaarde met zijn hand naar rechts. Ik zag toen pas dat daar een man stond, omringt door doosjes. Ollivander knikte naar me.
'We gaan opzoek naar de toverstok die voor jouw bestemd is,' zei hij. Hij pakte het eerste doosje van de stapel, pakte de toverstok eruit en gaf hem aan mij.
'Je moet er mee zwaaien,' hielp Dumbledore mij. Hij stond erbij op. Ik zwiepte met de toverstok, een luide knal vulde de kamer. Ik hoorde gekras van de feniks.
'Sorry voor het kabaal, Fawkes,' zei Dumbledore sussend. Hij liep naar de feniks en aaide hem over zijn hoofd. Daarna richtte hij zich weer op mij.
'Dat was niet de goede, Ollivander,' zei hij rustig.
En zo gingen we van toverstok naar toverstok. De stapels werden kleiner. Ollivander pakte de tweeënveertigste toverstok en gaf hem aan mij.
'Wacht even, Hayley,' waarschuwde Dumbledore mij.'Ollivander, is dit de stok die ik denk dat het is?'
'Ja, Albus, maar ik ben benieuwd,' antwoordde Ollivander. Dumbledore knikte.'Ga je gang, Hayley.'
Ik zwaaide met de toverstok. Er kwam een wind opzetten, blies door mijn haren en liet glitter los uit mijn haar. De glitter dwarrelde naar beneden maar raakte de grond niet. Een licht straalde op mijn ogen, waardoor ze blauwer leken dan normaal.
'Ik had het moeten weten, als Harry dezelfde kern had als die van you-know-who, dan moest zij deze wel krijgen,' zei Ollivander. Ik keek Dumbledore vragend aan. Hij keek alleen bedachtzaam voor zich uit.
'Inderdaad, Ollivander, inderdaard,' zei hij uiteindelijk.'Ik moet hier even over nadenken, dankjewel Ollivander, hoeveel krijg je van mij?'
'Oh, niks, deze stok komt niet van mij, je weet hoe het ging,' antwoordde Ollivander en hij wuifde met zijn hand.'Ik denk dat ik nu maar eens opstap, fijne avond Albus.'
Hij zwiepte met zijn eigen toverstok, de dozen met toverstokken zweefden omhoog en vlogen achter hem aan terwijl hij de deur uitliep. De deur werd met een harde klap dicht gegooid. Dumbledore ging weer zitten en gebaarde dat ik dat ook moest doen. Ik bekeek mijn toverstok grondig. Hij was prachtig. Het hand vast past precies in mijn hand. De vlier die zich boog om de stok die steeds smaller werd, was perfect. Het donkere hout dat licht uitstraalde liet me zien dat ik echt een heks was.
'Je vraagt je vast af wat er aan de hand is,' verbreekt Dumbledore mijn gedachten.
'Ja, wat is aan de hand? En wie is you-know-who. Ik heb zoveel mensen erover horen praten, maar ik snap ze niet. En wat heeft Harry ermee te maken?' brandde ik los.
'Ik verwachtte vragen over je stok meer dan over Voldemort. You-kno-who is Voldemort, maar tovenaars zijn bang voor hem en gebruiken zijn naam niet. Ik gebruik hem wel, de angst wordt alleen maar groter als je hem niet bij zijn voornaam noemt. Voldemort heeft honderden mensen vermoord, Harry Potter heeft Voldemort verslagen toen hij slechts een jaar oud was. Voldemort vermoordde zijn ouders, hij wilde ook Harry vermoorden. Maar op een of andere manier kaatste de spreuk terug en werd Voldemort verslagen, Harry had er een litteken over gehouden. Ik geloof niet dat Voldemort echt weg is, dat weet ik gewoon,' vertelde Dumbledore.
'Wat heb ik daarmee te maken?' vroeg ik.
'Jij bent op dezelfde nacht gevonden als Harry. Ik denk dat er een connectie is tussen jouw, Harry en Voldemort. Ik kon Harry naar zijn familie brengen, maar ik wist niet wie jij was. Ik heb je de naam Hayley Smith gegeven en naar het weeshuis gebracht waar een heks werkt, Ashley Duncan,' antwoordde hij. Ik knikte.
'Wat heeft het te maken met mijn stok?' vroeg ik.
'Jouw stok heeft een andere meester gehad, de grootvader van Voldemort. Hij was familie van Salazar Slytherin. Ik weet niet of het betekent dat jij familie van Voldemort bent of op welke manier dan ook. We kunnen het voor je uitzoeken. Ik zal boeken zoeken en ze lezen, als ik iets weet dan neem ik contact met je op,' zei Dumbledore.'Oei! Kijk de tijd gaan! We missen het avondmaal als we niet snel zijn!'
Hij stond haastig op, liep naar de deur en hield die voor mij open. Ik liep naar hem toe. Ik pakte me nog even bij mijn schouder vast.
'Blijf je best doen, Hayley, je kunt het. Je bent een volbloed, je bent dus zeker een heks. Twijfel niet aan je krachten, want je bent heel sterk. Dat voel ik. Je bent hier om gelukkig te worden, dus wordt dat ook,' zei hij geruststellend.'Ga maar alvast, ik moet eerst Fawkes nog kalm krijgen, hij is heel onrustig door het geknal van jou.'
Hij gaf een knipoog en sloot de deur. Ik liep de wenteltrap af, nog verbaasd van wat mij verteld was. Mijn ouders waren ook tovernaars. Waar zouden ze zijn? Waren ze dood net als die van Harry? Ik gleed met mijn vingers over mijn toverstok, hij was echt prachtig.