#45

Lucy
De volgende dag gebeurde inderdaad waar ik bang voor was. Ik liep de school binnen en gelijk keken al een paar mensen me doordringend aan. Het kon ook zijn dat ik het me verbeeldde maar dat leek me sterk. Ik liep naar m’n kluisje toe en gooide m’n jas erin. Ik schrok op van Femke die me met een grijnzende blik aanstaarde terwijl ze tegen de kluisjes leunde. ‘Dus, wat heb ik gehoord Lucy?’ Zei ze terwijl ze haar nagels bekeek. Ik mocht Femke niet. Ik heb haar nooit gemogen. Ze had verkering met de beste vriend van Michiel en ze deed alles om stoer te doen en dat haatte ik. ‘Geen idee, wat heb je gehoord dan?’ vroeg ik alsof ik niet wist waar ze op doelde. ‘Je hebt het uitgemaakt met Michiel voor die gay van een Bieber. Dat is wat ik heb gehoord. En ik wilde gewoon even navragen of het waar was?’ Ze keek me glimlachend aan. Pff, navragen. Ze wilde gewoon dat ik iets zei zodat ze er nog een grotere sappige roddel van kon maken. ‘Maar is het waar dan?’ vroeg ze weer. Oké, wat ging ik nu antwoordden. De waarheid zeggen of liegen? ‘Hee Luce!’ hoorde ik opeens. Ik draaide m’n hoofd en zag Karlijn, Babette en Nena mijn richting opkomen. ‘Oh, hai Femke.’ Groette Karlijn Femke toen ze haar zag. Femke liet haar blik even afkeurend over Karlijn glijden, mompelde toen iets wat leek op een doei en liep toen heupwiegend weg. ‘Wat moest ze?’ vroeg Nena. ‘Of het waar was.’ Zei ik. Alle drie begrepen ze gelijk waar ik het over had. ‘Wat heb je gezegd?’ vroeg Babette. ‘Niks.’ Zei ik schouderophalend. ‘Net toen ik eigenlijk antwoord moest geven kwamen jullie eraan.’ ‘Hm, niks van haar aantrekken. Ze is toch alleen maar op roddels uit.’ Zei Karlijn toen. Ik knikte. ‘Maar volgens mij weet zo ongeveer de hele school het. Heb je gezien hoe erg ze me allemaal aanstaren.’ ‘Aah, het valt vast wel mee. Je verbeeldt het je waarschijnlijk gewoon.’ Zei Nena. ‘Laten we het hopen.’ Zuchtte ik. ‘Ja, tuurlijk en ik denk dat we nu beter naar les kunnen gaan.’ Zei Babette. Ik knikte en we liepen naar het klaslokaal waar we les hadden. Toen we de klas binnenliepen viel het gelijk stil terwijl iedereen ons aanstaarde. ‘Kom maar snel binnen dames. We zijn al begonnen.’ Zei Meneer. We gingen snel op onze plek zitten en pakten onze boeken tevoorschijn. Judith en Veerle zaten voor mij en Karlijn. ‘Heb je het al gehoord?’ hoorde ik Veerle fluisteren. ‘Lucy heeft het uitgemaakt met Michiel voor Justin Bieber! Dat doe je toch niet? Waarschijnlijk gaat het haar er gewoon om dat ze met Justin Bieber heeft, maar ze geeft waarschijnlijk niks om hem.’ Fluisterde Veerle. Met grote ogen staarde ik naar de ruggen van Veerle en Judith. Veerle draaide zich om en ik opende m'n mond om iets te zeggen. Ze zag alleen dat ik haar aankeek en keek toen snel de andere kant op. ‘Veerle?’ vroeg ik toen poeslief. ‘Ja?’ Ze deed net alsof ze net niks gezegd had en keek me afwachtend aan. ‘Ik vind het echt heel aardig hoor dat je over mij praat. Maar vertel dan wel de waarheid en geloof niet wat anderen je zeggen want dat is wel erg naïef, vind je ook niet?’ Ik glimlachte en zag Veerle’s hoofd rood worden. ‘Eh, ja.’ Mompelde ze en ze ging weer recht zitten. ‘Oh, en trouwens. Je make-up is uitgelopen.’ Zei ik er nog snel achteraan. Ik zag hoe Veerle gelijk in haar tas rommelde voor een spiegeltje en ik kon een glimlach niet onderdrukken.