35* Seth Clearwater

POV Allison Black
Ik zat al de hele tijd zenuwachtig op mijn stoel te wippen. Waar bleven Leah en Seth nou? Als ze niet snel zouden komen werd ik gek! Toen werd er op de deur geklopt, Embry stond al op om open te doen. Ik keek geconcentreerd naar de deur waar Seth zo doorheen zou komen. Kim had het door en porde zonder erbij na te denken in mijn zij. Kreunend kromp ik in elkaar van de pijn. 'Oh shit! Ik dacht weer niet na, sorry Alli,' begon Kim zich gelijk te verontschuldigen. 'Het maakt niet uit, het is jouw schuld niet,' stelde ik haar gerust terwijl mijn stem heel afgeknepen klonk door de pijn. 'Nee, het is mijn schuld,' hoorde ik opeens een prachtige, hese stem zeggen. Ik keek gelijk op en daar stond hij, de jongen die ik al nachten in mijn dromen zag, alleen had hij daar een andere vorm. Onze blikken haakten in elkaar en opeens stond alles stil, alle pijn verdween uit mijn lichaam, niets deed er meer toe behalve deze jongen. Zijn gezicht had nog kinderlijke trekken maar zag er desondanks heel volwassen uit, hij was lang net als alle andere hier, hij had net zo'n bruine huidskleur als alle andere mensen in La Push, maar hij was bijzonder. Hij was perfect. Zijn ogen lieten de mijne niet los, er zaten prachtige twinkelingen in zijn hemelse bruine ogen. Hij glimlachte lichtjes naar me, dit was het sein voor alle vlinders in mijn buik om dol te worden. Ik werd bijna misselijk van het verliefdegevoel dat hij bij me losmaakte. We bleven elkaar een tijdje aanstaren terwijl mijn buik werd geterroriseerd en het eerste wat ik weer hoorde was de stem van Jacob. 'Seth, dit meen je toch niet hè?!' riep hij boos. Normaal zou ik nu naar Jacob kijken maar ik kon mijn blik niet van Seth afhalen, ik moést naar hem blijven kijken. Opeens verscheen er een trieste blik in zijn ogen en hij wendde zijn blik gepijnigd van me af. Hoewel hij niet meer naar me keek zag ik in gedachte zijn ogen nog altijd voor me waardoor de vlinders - iets minder hyper- door mijn buik bleven vliegen. Jacob liep met grote passen naar Seth toe en nam hem mee naar buiten en door het raam heen zag ik ze samen het bos in lopen. Wat is dit? Toen schraapte Jared zijn keel. 'Uhm, Alli. Kim en ik gaan weg nu, zullen we je thuis afzetten?' Ik knikte zonder echt te luisteren, mijn gedachten zaten nog steeds bij Seth. Kim ondersteunde me met lopen en Jared hielp me de auto in. In stilte reden we naar mijn huis en daar hielp Jared me met uitstappen en Kim liep samen met me naar de deur. We zeiden elkaar gedag en ik liep gelijk door naar mijn kamer. Daar liet ik me op bed vallen en na nog nog even aan Seth te hebben gedacht viel ik in slaap.