Hoofdstuk 2

School is echt heel saai Nina. Ja, ik weet het Lana. Ja Lana en Nina naar de gang, zegt de leraar in een keer. Zucht, hebben wij weer. Moeten wij nou altijd op de gang. Zo voel ik me net een loser. Och, ik vind het niet erg we mogen straks toch weer naar binnen mogen en dan zegt hij ‘Ja de volgende keer wil ik niks meer horen. Jullie mogen nu gaan’. Ja, dat zegt hij altijd ik hoop dat hij het nu ook weer gaat zeggen. Ja Lana, hij zou vandaag wel eens een keer iets anders gaan zeggen. Oh, dat hoop ik niet. Ja, Nina en Lana komen jullie weer binnen. Ik wil jullie na de les even spreken. Sorry meneer we komen eraan. De twee meiden lachen zich rot en de leraar kijk de hele tijd boos onze kant op. Piep!!! Daar gaat de bel. Jullie mogen gaan. Tot morgen, Nina en Lana jullie komen nu bij mij. Ik wil de volgende keer niks meer horen van jullie. Ze lopen lachend de klas uit. We hadden gewoon weer gelijk, zegt Nina. Kom nu moeten we snel naar mijn huis fietsen. Anders komt mijn moeder straks weer thuis. Ja, laten we opschieten. Ze fietsen heel snel naar huis. Gelukkig mijn moeder is nog niet thuis. Oké, we moeten snel beginnen met ons huiswerk anders zijn we te laat. Doen we. Weet jij het antwoord van vraag 1b. Ja, dat is ‘78758’. Oké dank je. Zo dat was het weer. Ja, gelukkig zullen we dan nu gaan kijken bij die rare deur. Ja, goed idee ik wil er ook graag naar toe. Oh, ik word hier zo zenuwachtig van. Oké, kom ga je mee ik zou het je laten zien. Huh? Het was hier vanmorgen nog. Hoe bedoel je? Nou de deur waar ik het over had, die was hier vanmorgen en gisteren. Ze Huh, wat raar. Weet je zeker dat het hier was Nina? Ja, ik weet het echt heel zeker. Sorry, voor al dit gedoe maar ik lieg niet. Ik geloof je maar waar zou die dan gebleven zijn. Zou ik morgen weer komen? Ja, kom maar dan gaan we kijken of hij er dan wel weer is. Ja, doen we maar dan moet ik nu gaan anders wordt mijn moeder ongerust. Oké doei. Tot morgen op school. Nina zwaait Lana uit bij de voordeur. Doei. Ze doet de deur dicht en kijkt naar de plek waar de deur zou moeten zitten. Maar wat zit daar nu weer. Huh? Dit geloof ik niet. Ze trekt de voordeur weer open en schreeuwt heel hard ‘Lana’. Wat is er Nina? Nou de deur staat er weer. Dat meen je niet kijk nog eens. Hij is er nog steeds, kom even kijken. Oké ik kom eraan. Maar…maar…maar. Waar is de deur dan? Ik snap er niks van? Nee, ik ook niet het is toch erg raar dat hij nu in één keer weer weg is dat kan toch niet? Nee, dat snap ik ook niet helemaal. Wat doet die deur nou dan? Volgens mij is die deur niet normaal, want elke keer als ik weg ga of jij alleen bent dan is hij er weer. Ja, dat dacht ik ook al aan maar dat is toch niet normaal. Ik snap er helemaal niks van Lana. Ik denk dat ik hier weg wil en die deur speelt een spelletje met mij. Sorry Nina maar ik moet nu echt gaan. Anders wordt mijn moeder ongerust en dat wil ik liever niet. Ja, ik snap het ga maar mijn moeder komt er gelukkig ook zo aan dus dan vind ik het niet erg. Doei, tot morgen. Doeg, tot morgen Lana. Oké de deur is er gewoon niet hoe haal je het in je hoofd, denkt Nina. Hij bestaat niet, hij bestaat niet, hij bestaat niet, denkt ze in zichzelf. Nee, dit wil je niet menen. Hij staat er gewoon weer. Nina pakt de telefoon om haar moeder te bellen, want dit is niet normaal. Mam, er zit hier een deur in huis die weggaat als er andere mensen bij in het huis zijn. Die deur waar je het gisteren overhad? Ja, elke keer als Lana er weer bij kwam was hij weer weg en als ze wegging was hij er weer. Oké, ik zou morgen eens kijken wat er is maar ik kom zo thuis. Oké, tot zo. Nina, Nina. W…wat, stottert Nina. De deur praat? Ja, Nina kom door mij heen ik wil je iets laten zien. Oké nee dit klopt niet, dit is niet waar en ik droom. Dan ga ik maar eens weer naar bed toe. Nina, Nina waar ben je, roept haar moeder door het huis. Ja, ik ben hier mam. Die deur waar ik het over had is nu weer weg dat klopt niet. Waar zou hij dan moeten zijn, vraagt Nina’s moeder. Nou precies waar jij nu staat. Echt heel raar, want ik snap het niet helemaal meer. Nou die deur waar ik het gisteren over had is nu gewoon alweer weg. Mam, ga eens buiten de deur staan zodat je de plek niet meer kunt zien. Oké, ik kan hem zo niet meer zien is het dan goed? Ja, prima mam. Ja, tuurlijk hij is er weer. Mam dit wil je niet geloven maar hij staat er weer. Moet ik je geloven? Beschrijf hem eens? Oké, hij is groen met planten en hij heeft een gezicht. Wacht zei je nou dat hij een gezicht heeft. Ja, dat heeft hij. Oké is goed wat nog meer. Ik spring nu heel snel uit deze plek en kijk ik naar de plek. Waahhhh, zegt de Nina’s moeder. Nou is hij weer weg, zegt Nina’s moeder. Ja, dat zei ik je toch al dat hij weggaat als andere mensen erbij zijn dus kun jij hem nooit zien. Oh, dat vind ik echt heel erg jammer, zegt Lana. Ik ga nu weer naar huis want anders wordt mijn moeder nogal boos. Ja, dat snap ik maarja doei dan maar. Doei, veel plezier nog en tot morgen. Nina sluit de deur achter Lana. Nina, Nina, Nina kom door de deur. Nee, ik ga dat niet doen straks kan ik niet meer terug. Maar je kunt het, het is hier prachtig aan de andere kant. Oké, eigenlijk heb ik niks te verliezen. Nina stapt door de deur en ze kijkt haar ogen uit. Het is hier prachtig, zegt Nina. Meneer waar bent u nou. Je bent mij niet meer nodig je vind alles en maak het vooral gezellig. Oké, ik zou mijn best doen. Wauw, het is hier echt heel erg mooi. Eigenlijk zou Lana hier van moeten weten. Nina heeft een idee. De volgende keer als ik hier weer heen ga dan neem ik een foto camera mee, dan ga ik foto's maken voor Lana. Nina loopt de deur weer uit en staat weer een huis. Mam, mag ik even met lana bellen? Ja hoor, de telefoon ligt op het aanrecht. Oké, dan pak ik hem wel even. Hoi Lana.Hoi Nina. Hoe is het met je, vraagt Nina. Goed en met jou? Ook goed, maar nu wil ik je wat zeggen. Ik ben door de deur de deur in mijn huis geweest. Dat meen je niet, maar je zei dat je het niet zou doen voor het zelfde geld dat je niet meer terug zou komen. Ja, dat weet ik maar het was zo verleidelijk hoe die deur deed. Hij zei dat het prachtig was, maar ik dacht dat het nep was dus wilde ik kijken.