Hoofdstuk 12.

ik stap meer en meer de living in. ik voel me erg benouwd met de lekkere geur die verspreidt is rond om in de kamer. ik zucht en al snel voel ik hoe iedereen zen lichaam meer naar mij wijst. dat betekende dat iedereen naar me keek. ik voel hoe de warmte men wangen om ringt. dan staat paul op en stapt naar me toe en al snel zit hij naast me in de zetel. ik voel hoe zijn warme vingers over men handpalm wrijven en dan pakt hij langzaam men hand vast. ik weet gewoon dat hij naar me kijkt. wat men wangen alleen maar warmer maakt. ik glimlach lichtjes zen richting in. "wij gaan maar opstappen sam sorry voor de overlast."zegt carlisle zen stem luid. ik voel hoe de trillingen aantonen dat hij knikt. ik sta recht net als de rest. ik stap dichter naar de deur om iets te vragen aan emely. dan voel ik hoe ijskoude armen me om armen en er een vreselijke lekkere geur men neus binnen dringt. ik voel hoe men lichaam verstijfd en sommige hun hoofd verschrikt naar ons draaien. ik begin zachtjes te beven. "alice!"hoor ik carlisle verschrikt roepen. ze laat al snel los en haal verschrikt een grote teug adem. "het spijt me. ik had gewoon een drang om je te knuffelen."zegt een twinkelende stem onschuldig. ik knik. "het is niets."zeg ik geruststellend. ik herstel me rap deze zwakte moest niet iedereen zien. ik hoor hoe ze al dansend de kamer verlaat net als derest. "gaat het?"vraagt paul bezorgt en houdt men hand vast. ik knik. paul trekt me zachtjes mee naar de tafel en al snel nemen we daar plaats. opeens doet emeley de oven open en een lekkere geur van muffins vult de kamer. al snel duwt paul eentje in men hand en bijt zelf in een muffin. ik glimlach bedankend naar hem."we gaan hier best de verhalen vertellen en ook die van jou grootouders."zegt billy luid zodat iedereen het zou horen. hij heeft ook al snel mijn aandacht. "tijdens de dag dat we de cullens vonden op de berg met een prachtige hert tussen hun klauwen wisten we dat ze anders waren dan normale vampiers maar ik heb nooit verteld dat de familie amore in de bomen verstopt waren en naar beneden doken als hun lynx gedaante .hun vacht blonk in de zomerse zon.ze gromde dreigend naar de cullens."legt billy tot in de detail uit. iedereen luistert aandachtig naar billy terwijl hij weer voort verteld. "we veranderden snel terug naar onze gedaante als mens ook de familie amore. wij waren van plan om hun weg te sturen maar dan kwamen zij met het plan een overeenkomst te maken. alles ging goed en wel tot dat er een paar dagen de alfa van de amore ziek werd. william begon te zweten en te hoesten er kwam zelfs bloed uit zen mond. we panikeerden en probeerden ons best te doen om hem te genezen maar niets hielp. ook carlisle kost niets doen. toen de avond viel en zzen laatste woorden gesproken waren viel hij dood tussen ons midden. de rest van de familie ging dood van verdriet dus vertrokken ze terug naar hun land waar ze zich thuis voelde en begraafde we willaim op een heilige plek in het bos waar niemand ooit kost komen. al snel kwamen we er achter dat hij dood was gegaan omdat hij een vampier hielp want zij waren geboren om vampiers te doden maar niet te helpen. zonder dat hij het wist begon er een virus zich te kweken in zen lichaam."zegt billy triest alsof het gisteren was..