6.1 [Erica]

Ik stapte uit de zwarte porsche van mam en keek zelfverzekerd rond.
Ik wist dat ik er geweldig uit zag, en toch, alle mensen rond me keken naar me...
Zo zelfverzekerd als ik kon opbrengen stapte ik met stevige tred - voor zover dat ging op Serena's killerheels van Louboutin - naar mijn kluisje.
Ik verwisselde de boeken die in mijn boekentas zaten voor die van Engels, de eerste les die ik had. En een les die ik ook nog nooit had gehad.
In deze school, bedoel ik dan.
Zenuwachtig vroeg ik me af of er iemand leuk in mijn cluster Engels zou zitten.
Ik aarzelde bij mijn kluisje. Ik wist dat als ik het toe deed, ik nergens heen zou kunnen, maar ik zou ook niet kunnen blijven staan, dat zou pas zielig zijn.
Dus deed ik alsof ik iets zocht in mijn kluisje.
'Hé LC,'zei een heldere stem plots bij mijn oor.
Geschrokken trok ik me terug uit mijn kluisje en deed het met een klap toe. Dan keek ik naar Ally die naast me stond.
'Hoi. LC?'
'Lauren Conrad, Jezus, je lijkt nu zo hard op haar.' Haar ogen werden groot en ze gebaarde naar mijn haar.
'Mmh.' Ik kende Lauren Conrad niet, maar dat was misschien beter te verzwijgen, aangezien Ally ervan uit leek te gaan dat iedereen haar kende.
'Je kent haar wel, de hoofdrolspeelster uit The Hills. O god, dat is echt mijn lievelingsprogramma,'lachte Ally.
'Ik heb geen idee wat The Hills is,'bracht ik Ally terug naar aarde, voor ze ging wegdromen of zo.
Ally's mond viel open. 'WAT? Maar... je komt uit Los Angeles, toch?'
Ik knikte. 'Maar ik kwam niet echt veel buiten.'
'Je... woonde in LA maar kwam niet veel buiten? Heb je nooit iemand bekend gezien, dan?'
Ik dacht diep na. Er WAS wel iemand die Serena me een keer had aangewezen, maar ik herinnerde me de naam niet meer.
Er waren er zelfs meerdere.
'Noem eens een naam,'probeerde ik.