The Four Elements
Lees maar dan weet je vanzelf waar het over gaat.
En dit is de Vesuvius. zei Eddy de reisleider die een groep scandinavische toeristen naar boven hielp. Deze krater is al meer dan 1000 jaar aan het borrelen maar maak je maar geen zorgen er gebeurt niks. Det var her 10 år, men folk har forsvunnet zei een van de toeristen. Gellukkig spreekt de reisleider ook Noors. Ja maar niemand gelooft dat fabeltje er is hier echt niks aan de. Eddy maakte zijn zin niet af. De grond begon te beven. Het stuk grond waar ze op stonden stortte in een ze viel allemaal in de vulkaan.
Hier spreekt uw gezagvoerder over ongeveer uurtje zullen we landen op het vliegveld van Dusseldorf gooit u allen u troep weg als de stewaress met een prullenbak langskomt. Gaat u zitten en klap het tafeltje voor u in en maak de riemen vast ik wens u een prettige landing.. Piloot Olegario was moe hij had gister een vlucht van Australie naar Madrid en vandaag weer van Madrid naar Dusseldorf. Zijn vrouw was daar niet blij mee ze moest bijna bevallen. Als we in Dusseldorf zijn ga ik haar even bellen. Ik zag iets raars in de lucht de wolk ging op een rare manier door de lucht en ineens was die wolk verdwenen. Ik dacht dat het vast niks was maar toen schudde het vliegtuig en werd alles zwart.
Jullie moeten gewoon rustig blijven ademen en niet in paniek raken als jullie onderwater gaan. zei de duiker die de 3 fransen leerde duiken. Ze gingen de Seine in en doken onder water. De leraar voorop, de drie Fransen in het midden en het hulpje achterop. Ze zwemden door de rivier. Na een tijdje kwamen ze een grote plant tegen. Ze gingen er omheen zwemmen opeens ontplofte de plant en verdwenen de 5 mensen.
In Amsterdam waren 20 medewerkers bezig met de werken van de Noord-Zuidlijn. Ze waren een beetje troep aan het opruimen voordat ze de boor aanzetten en gingen boren. Klaas de leider van al het gebeuren hield alles nauwlettend in de gaten. Hij wou dat er niks misging. Kom op jongens concentreren.. Hij liep achter de boor aan totdat hij iets raars zag. Hij stopte de boor en liep er naar toe. Hij zag dat het een gat was dat steeds groter werd hij rende weg samen met zijn 20 medewerkers. Het gat was zo groot geworden dat de boor erin viel. 5 mensen konden niet hard genoeg rennen en vielen in het gat. Nog 8 vielen ook. Ze waren bijna bij het einde. 2 mensen sprongen net te laat naar de trap en vielen naar beneden. 5 personen waaronder Claas hadden het overleefd en ze kropen naar boven. Huilend en Kuchend werden ze geholpen door de bewoners van Amsterdam die toevallig langsliepen.
Een dag later
Ik stond op want de wekker ging.
Het was 8 uur in de morgen en ik liep naar beneden om me om te kleden en te ontbijten. Ik pakte wat brood en ging voor de tv zitten. Ik zette het nieuws van kwart over 8 aan waar mijn man Jan de Hoop het nieuws te presenteren. Hij vertelde dit: In Italie,Duitsland,Frankrijk en Nederland zijn gister een reeds ongelukken gebeurd. In Italie zijn 5 mensen omgekomen omdat ze in de vulkaan de Vesuvius gevallen zijn, in Duitsland is een vliegtuig verdwenen en nog steeds niet teruggevonden, in Frankrijk zijn 5 duikers vermist nadat ze in de Seine gingen duiken en in Amsterdam zijn 15 medewerkers van de Noord-Zuidlijn omgekomen. Heeeft dit met elkaar te maken. Onderzoekrs gaan het uitzoeken..
Ik wist meteen wat het was, de 4 elementen ik moest een team samenstellen om die 4 wezens te bestrijden. Om 10 uur kwam Jan thuis en ik heb hem het nieuws verteld. Hij sluitte zich ook bij het team aan.
Na 2 uur had ik mijn team samengesteld en waren we klaar om het eerste element te gaan bestrijden, namelijk VUUR.
Het vliegtuigde maakte zijn landing in Rome en we pakten de bus naar de Vesuvius.
Het werd een onmogelijke klim met al die zware spullen.
We werden dus met een helicopter bovenop de vulkaan afgezet. We keken voorzichtig in de krater. En er kwam allemaal rook uit. We laadden onze onze lasergeweren en proberen met en infra-rood kijker het wezen op te zoeken. Ik zag na een tijdje de conturen van een groot monster, ik schrok zo erg dat ik bijna viel Jan greep me gelukkig net vast. Ik schoot en het wezen schrok dat het boos werd(dacht ik). De grond begon te schudden en we renden naar achter. Terwijl we naar achter renden schoten in de vulkaan. Eva, teamlid nummer 7 van de 10 en Adam nummer 4.
Struikelden en probeerden op te staan. Maar het was al te laat de grond brak en ze vielen in de vulkaan. We schoten door en uiteindelijk hield het op blijkbaar was het monster dood.
In het vliegtuig op weg naar Dusseldorf moest ik nog steeds denken aan het beeld hoe Adam en Eva dood gingen ik huilde, Jan sloeg een arm om mij heen. We landden op het vliegveld en er stond al een luchtballon voor ons klaar. Yanick teamlid nummer 5 bestuurde de ballon.
We gingen omhoog naar de wolken toe. Na een tijdje te hebben opgestegen zagen we een rare wolk. We vlogen er op af. De wolk bewoog raar een we begonnen er op te schieten. Het werkte een beetje maar in het nadeel want de wolk kwam recht op ons af. We doken naar onder maar voor nummer 9 Claudia was het te laat de wolk gooide haar over de rand heen en ze viel naar beneden.We schoten er op los maar het werkte niet Yancik probeerde ons te laten opstijgen maar het lukte niet. Het vuur brandde niet genoeg. De wolk maakte een gat in de onderkant van de luchtballon en Yancik viel daardoor heen. Alleen nummer 1,2,3,6,8 en 10 waren nog over die schoten allemaal tegelijk op de wolk en hij verdween.
Ik ging zitten en huilde aan een stuk door deze missie had nu al 4 levens geeisd. Jan probeerde mij op te beuren want deze missie moest door. Hij had gelijk we landden met de luchtballon en liepen naar het vliegtuig die naar Parijs ging.
In Parijs aangekomen pakten we onze koffers en pakten we onze onderwaterlaser geweren want onze normale lasergeweren deden het niet onder water. We trekten onze duikerspakken aan en sprongen in de Seine. Het water was koud. Maar we moesten het monster te pakken krijgen. We zwommen een heel eind toen we bij een grote plant kwamen.
Nummer 3 tilde de plant op en werd meteen weggezogen. We schoten erop en bleven maar schieten. Het monster zwom weg wij eracteraan natuurlijk wraak nemen om wat hij met hans gedaan heeft. Ik had hem nog in het vizier ik richtte en ik schoot. Precies raak het monster verdween.Ik juichte en zowm naar de kant. Ik trok me duikerspak uit en liep naar het hotel toe. Ik sprong op bed en Jan sprong bovenopme en het werd nog een onrustige nacht.
Ik zat voor het bestrijden van het laatste element in het vliegtuig naar Amsterdam.Ik was nog nooit in Amsterdam geweest het lijkt me wel een leuke stad. We waren geland op schiphol en gingen met de trein naar de binnenstad. We liepen naar de ondergrond voor de Noord-Zuidlijn.
We liepen de tunnen in, het was erg donker we schenen met onze zaklantaarns in het donker. In de lange tunnel was het erg rustig je zag hier en daar wat troep liggen.
Na 1 kilometer te gelopen hebben hoorde we een raar geluid. Nummer 8 die voor ons liep werd in 1 keer gegrepen door een groot monster. Ik had nog nooit zo'n groot monster gezien. Ik schoot erop het werkte voor een deel hij rende langzamer. We bleven schieten en het monster werd steeds kleiner en kleiner en even later was het in rook opgegaan. Ik nummer 1, Jan nummer 2, Pjotter nummer 6 en Anne nummer 10 waren de enigste overlevenden.
1 week later
We waren teruggekkeerd in onze woonplaats Brussel.
Ik liep met Jan, Pjotter en Anne door Brussel heen. We hadden een momunment onthuld van alle 6 de slachtoffers van onze missie. Er was een gedicht op gescreven.
Ik voel me zo alleen
Waar moet ik toch heen
Niemand die mij begrijpt
Ja vanbinnen doet dat pijn
Ik wou dat ik alles kon terug draaien
En alle fouten weg waaien
Mijn hartje is gebroken
Ik weet niet meer waar ik heen moet lopen
Mijn liefde voor jou was echt
Maar dit keer was het weer pech
Ik hielde van jou of nog steeds
Ik wou dat jij dat begreep
Mensen snappen mij niet
Ik ben jou kwijt wat een verdriet
Je mooie ogen je aparte uitstraling
Ik droom daar nog steeds over wat een lading
Je bent niet meer bij mij
Dat voelt niet meer zo fijn
Jij was mijn alles mijn waren
Maar dat is niet meer te sparen
Mijn gevoelens liggen bij jou
Maar jij weet niet hoeveel ik van jou hou
Nu ik niks meer van je hoor
Is er geen enkel liefde op spoor
Denken aan jou doet pijn
Want ik weet ik ben je voor goed kwijt
Kon ik maar de tijd terug draaien
Maar helaas niet alles kan weg waaien
Jij was mijn ventj nu nog steeds
Ik wou dat jij dat begreep
Het is zo stil zo zonder jou
Ik bevries hier in bed van de kou
Helaas zijn dit maar woorden
Ik wou dat ik je dit in het echt kon vertrellen zonder jou te storen
Ventj wat ik voor jou voel
Mensen weten niet wat ik bedoel
Ik ben nog jong en moet verder
Ik heb schijt wat de mensen denken
Jij bent de waren
Ik wou dat we nog samen waren
Ja ik weet ik ben je kwijt
Tja ik veel spijt
Ik wil er nog voor vechten
Maar ik moet me er maar bij neer leggen
Schatje ik vergeet je nooit
Ook al ben ik dood
Toen begon de grond te schudden en zagen we 4 grote stralen de lucht in komen. Een blauwe straal,een groene straal, een gele straal en een rode straal die kwamen samen tot een geheel en het werd hartstikke licht.
Reageer (1)
Ik heb hem nog niet helemaal gelezen.
1 decennium geledenmaar het is wel spannend