Chapter 34: Dr Cullen shoots to rescue

Simon pov

Fijn, een bloedzuiger die aan mijn lijf komt. Gwen ziet mijn blik en kijkt me vol medeleven aan. "Dr Cullen valt wel mee hoor. Alleen zijn zoon, Edward, is vreselijk irritant." Ik zucht even en dan komt er een jeep voor ons tot stilstand. Er stappen twee mensen uit. Een man met blond haar en ogen die redelijk bezorgd staan en een jongen zo groot als een beer. De vampier met het blonde haar komt naar me toe en gaat op een knie zitten. "Kun je recht gaan zitten?" vraagt hij. Ik knik en kom, met zijn hulp, overeind. De andere vampier,die grote, gaat samen met Gwen, Embry, Evalyne en Seppe, de eerste bloedzuiger na Evalyne in jaren die ik mag, voor ons staan zodat ik aan het zicht van de mensen kom te zitten. de dokter kijkt eerst of er niets gebroken is en als hij aan mijn rug komt schreeuw ik het uit van de pijn. "eum Gwen, zou je even willen komen?" Zijn stem klinkt bezorgt en ik vraag me af vanwaar de pijn op mijn rug komt. Als Gwen bij me komt trekt Dr. Hoektand, een naam die mijn vader vroeger gebruikte en die ik overgenomen heb, mijn shirt omhoog en Gwen slaat geschrokken haar handen voor haar mond.

Gwen pov

"Wedden dat Embry het van je wint met een lange afstands race." Zeg ik tegen Emmet en ik geef Embry een zacht kusje op zijn mond. "Ja tuurlijk, en ik ben de kerstman." Als ik een gemene opmerking wil maken hoor ik Simon ineens schreeuwen van de pijn. Ik draai me geschrokken om en zie Carlisle met grote ogen naar zijn rug kijken. "Eum Gwen, zou je even willen komen." Ik loop naar hen toe en Carlisle trekt Simons shirt omhoog. geschrokken sla ik mijn handen voor mijn vond. Zijn rug ligt bijna helemaal open en op de plekken waar de huid nog gaaf is ziet hij blauw. "Wat hebben ze je aangedaan Simon?" vraag ik bezorgt en Simon kijkt me veronschuldigend aan. "Ik was zo stom geweest om me te laten pakken, omdat ik per se weer de held wilde uithangen."