3.1 [Erica]

'Serena?'vroeg ik, toen ik het huis binnenkwam.
Geen antwoord. Natuurlijk niet, ze was nooit als eerste thuis. Ze ging na school altijd nog wel met iemand even mee.
'Erica?'vroeg Oliver's stem vanuit de salon.
Ik liet me naast hem in de zetel vallen en keek een stukje mee naar Disaster date.
Even later lagen we beiden in een deuk. 'C'mon, zo'n mensen bestaan toch niet echt?'vroeg ik lachend. 'Ze trapt er gewoon met haar ogen open in.'
Oliver grijnsde. 'Dat is nu juist de bedoeling hé, zusje.'
Ik grinnikte. 'En die vriendin kijkt rustig even mee.'
Oliver sloeg een arm om me heen en ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder. 'Al leuke mensen leren kennen?'vroeg hij even later.
Ik sloot mijn ogen. 'Ja, een meisje. Ally.'
Hij fronste. 'Ken ik niet.'
'HOME!'riep een melodieuze stem en ik sprong op. Ik opende de woonkamerdeur net, toen Serena haar hand uitstrekte om de deur te open.
'Hoi,'lachte ze. 'Dus, vanavond feestje, huh?'
Oliver keek grijnzend op vanuit de zetel. 'Ik heb alleen Julia uitgenodigd.'
Ze keken me vragend aan en ik haalde mijn schouders op. 'Ik niemand.'
'Niemand?'echode Serena fronsend. 'Waarom niet?'
'Geen zin.'
'Ga je vanavond uit?'vroeg Serena.
Ik schudde mijn hoofd en liep naar mijn kamer. Snel checkte ik mijn gsm. Geen berichten. Natuurlijk niet.
'Al interessante jongens ontmoet?'vroeg Serena dan, terwijl ze me volgde en naast me op mijn bed kwam zitten.
Weer schudde ik mijn hoofd. 'Alleen irritante.'
'Mmh... weet je, die ene jongen die-'
'Ik wil je iets vragen, Serena,'zei ik zacht.
'Uhuh? En dat is?'
'Wil je me eens opmaken?'
Serena's mond viel open en ze keek me ongelovig aan.