#41

Lucy
Ik baalde echt verschrikkelijk dat Justin nu alweer weg moest. En waarschijnlijk zou ik hem ook een tijdje niet zien omdat hij gewoon hartstikke druk was met zijn tour. ‘Ik ben klaar.’ Zei Justin toen hij zijn tas gepakt had. Ik zuchtte en bleef naar mijn handen kijken die met mijn shirt aan het prutsen waren. ‘Wat is er?’ vroeg Justin die meteen doorhad dat er iets was. ‘Wanneer zie ik je weer, Justin? Waarschijnlijk pas weer over drie maanden of zo. Zo lang kan ik echt niet zonder jou.’ Justin keek me aan en kwam toen naast me zitten. ‘Zolang kan ik ook niet zonder jou Lucy, en dat gaat ook niet gebeuren. Als jij vakantie hebt dan kom je gewoon mijn kant op. En als ik een dagje vrij heb dan vlieg ik gewoon naar jou.’ Ik knikte en glimlachte even naar Justin. Het was een tijdje stil tot we weer getoeter hoorden en de bel die ging. ‘Nou, ik denk dat ik maar moet gaan.’ Justin stond op en ik volgde zijn voorbeeld. Daarna trok Justin me naar zich toe en zoende me op de mond. Ik zoende hem terug en sloeg mijn armen om zijn nek. ‘Hou van jou.’ Fluisterde Justin toen in m’n oor. ‘Ik ook van jou.’ Fluisterde ik terug terwijl ik hem stevig knuffelde.

Daarna was het toch echt tijd om te gaan. We liepen naar beneden en liepen toen het huis uit. Pattie stond al voor de deur op ons te wachten. Toen ze mij en Justin zag zette ze grote ogen op. ‘Wat hebben jullie dan gedaan?’ Justin en ik keken Pattie net zo verbaasd aan. ‘Wat hebben we gedaan?’ vroeg Justin geschokt. Pas toen Justin en ik elkaar aankeken begrepen we wat Pattie bedoelde. We hadden nog steeds niet alle chocoladestrepen van onze gezichten afgehaald waardoor we er niet uitzagen. Justin en ik moesten lachen en ik veegde snel met mijn vinger over mijn wang heen om het spul weg te halen. ‘Dat is chocopasta mam. We gingen een soort van chocopastagevecht houden.’ Zei Justin. Pattie schudde lachend haar hoofd. ‘Jullie zijn me toch ook een stelletje. Kom Justin, stap in. We moeten naar België.’ Pattie begaf zich al naar de bus maar Justin bleef staan. Hij pakte mijn hand en trok me toen naar zich toe. ‘We gaan superveel smsen en bellen en mailen en ik ga regelen dat we elkaar af en toe nog kunnen zien, oké.’ Ik knikte en knuffelde Justin toen. Het liefst had ik hem zo voor eeuwig vastgehouden maar dat kon niet. Na een minuutje liet ik Justin los en drukte nog snel een zoen op zijn mond voor hij ook naar de bus toeliep. Ik zwaaide naar hem toen Justin de bus instapte en na een minuutje was de bus dan vertrokken. Ik slaakte een diepe zucht en liep toen naar binnen. Ashley kwam gelijk op me afgestormd en eiste dat ik alles zou vertellen. Ik zuchtte weer diep, plofte op de bank neer en vertelde Ashley alles. Van het begin tot het eind. Ashley kon haar oren niet geloven en volgens mij rolden haar ogen nog net niet uit haar kassen. ‘En nu?’ vroeg Ashley toen ik klaar was met vertellen. ‘En nu niks. Ik ga het met Michiel uitmaken, dat wel.’ ‘Heb je met Justin?’ vroeg Ashley toen. Ik schudde m’n hoofd. ‘Nog niet officieel of zo. Maar dat komt nog wel, hoop ik.’ Ik haalde m’n schouders op. ‘Luce, ik ben echt niet normaal jaloers op jou. En het is eigenlijk ook superoneerlijk. Jij wilde nooit wat van Justin weten. Je vond hem altijd maar een sukkel en zo en ik vind hem helemaal geweldig. En dan krijg jij wat met hem in plaats van ik. Dat klopt gewoon niet.’ Ik glimlachte en stak me tong naar Ashley uit. ‘Als je het maar niet door gaat vertellen aan al je vriendinnen want dan weet gelijk de hele wereld het waarschijnlijk.’ ‘Oh.’ Ashley sloeg haar hand voor de mond. ‘Zeg alsjeblieft niet dat je het al verteld hebt aan je vriendinnen.’ Zei ik geschrokken. ‘Sorry Luce. Gelijk toen ik Justin bij jou in bed zag liggen heb ik ze gesmst.’ Ik kreunde en sloeg met mijn hand tegen m’n hoofd aan. Dat kon er ook nog wel bij.