3.5 Motieven

Ik zei:'Je hebt gisteren te snel een conclusie getrokken. Hij vroeg naar school omdat hij wist dat ik bij jou in de beurt zal zijn. Hj wilde een veilige plek om met mij te praten. Een plek met getuigen.'
Bella zei:'Ik blijf niet in de auto zitten.'
Ik kreunde zacht.'Natuurlijk niet. Vooruit, dan hebben we het maar gehad.'
We stapte uit de auto op weg naar jacob...........

Jacobs gezicht verhardde toen we hand in hand naar hem toe liepen.
Er waren ook veel andere gezichten - de gezichten van mijn klas genoten. Hun ogen werden groot terwijl ze de volle 2 meter van Jacobs lange lijf in zich opnamen, dat bovendien gespierder was dan een NORMALE zestieneneenhalfjarige ooit was geweest. Ik zag hun blikken over Jacobs strakke zwarte T-shirt glijden - met korten mouwen, hoewel het een koude dag was in het tijd van het jaar.- zijn gerafelde, vettige spijkerbroek, en de glanzende moter waar hij tegenaan leunde. Hun ogen bleven niet bij het gezicht van jacob hangen- iets in zijn uitdrukking deed hen snel weg kijken. Iedereen liep om een grote bocht om Jacob heen, waardoor iedereen afstand van hem hield. Ze vonden dat Jacob er gevaarlijk uit zag. IK dacht: Natuurlijk is hij gevaarlijk! het is een stinkende hond! Hij kan zo iedereen vermoorde! En nu was Bella ook niet veilig!Kan het nog erger!!!! Ja, dus hij wilde het over de ruzie over Emmett en Paul hebben.!
Ik bleef een paar meter voor Jacob staan. Ik trok mijn hand iets naar achter, zodat Bella half achter mij kwam te staan.
IK zei op een staalharde toon:'Je had ons kunnen bellen.'
'Sorry.' Antwoordde Jacob en zijn gezicht vertrok in een spottende lach
'Ik hen geen vampiers in mijn telefoon boek staan.'
Wat een oer domme hond ik zei:'Je had me natuurlijk bij Bella thuis kunnen bereiken. Dit is niet de juiste plek,Jacob. Kunnen we het hier later over hebben?'
Jacob zei:'Natuurlijk, natuurlijk. IK kom na school wel even bij je graftombe langs. Jacob snoof en zei: 'Waar niet nu?'
Ik keek nadrukkelijk om mij heen en mijn ogen bleven rustig op de getuigen die maar net op gehoorafstand stonden. Een paar mensen stonden met een glimmende, verwachtingsvolle ogen op de stoep te treuzelen, ze hoopten als er een gevecht ging losbarsten om de eentonigheid van alweer een maandag morgen te doorbreken.Ik zag Tyler Croweley Austin Marks aanstootte, waarna ze allebei bleven staan in plaats om door te lopen in een lokaal. Zo'n grote gaos hier op school allen maar omdat hij ons wilde waarschuwen als Paul de volgende keer Emmett kop eraf zal bijten. (net alsof Paul zou winnen, dat natuurlijk niet zo is.)
'Ik weet al wat je me komt vertellen.' Hielp ik Jacob herinneren op een toon die volgens mij niemand kon horen. Ik zei:'We zijn gewaarschuwd.'
Ik sloeg een fractie van een seconde mijn ogen ongerust op Bella, want ik was bang als ze mij had gehoord.
'Gewaarschuwd?' herhaalde Bella wezenloos. 'Waar hebben jullie het over?'
'Heb je het haar niet verteld?' Vroeg Jacob en zijn ogen werden groot van ongeloof. 'Hoezo?,was je bang dat ze onze kant zal kiezen?'
Ik zei op een vlakke toon:'Hou er alsjeblief over op, Jacob.'
'Waarom?' zei Jacob uitdagend. Bella fronste verward haar wenkbrauwen.
Bella zei:'Wat weet ik niet? Edward?'
Ik deed alsof ik Bella niet had gehoord. IK was zo boos op die stommen hond. Nu is Bella weer ongerust en is strakjes boos als ik er niks over heb gezegd.
Bella zei:'Jake?'
Jacob trok zijn wenkbrauwen op. En zei:'Heeft hij je niet verteld dat zijn grote... broer zaterdagnacht de grens is overgegaan?'
Toen schoten Jacob ogen weer naar mij. En zei:'Paul had het volste recht om...' Ik onderbrak hem en zei\siste:'Het was niemandsland.'
Jacob schreeuwde:'Niet waar!'Jacob kookte zichtbaar van woede. Zijn handen trilde. Hij schudde zijn hoofd en zoog 2 keer zijn longen vol lucht.
Bella fluisterde:'Emmett en Paul? Wat is er gebeurd? hebben ze gevochten? Waarom? Is Paul of Emmett gewond geraakt?'
En nu was Bella zo als verwacht heel onrustig.
Ik probeerde mijn stem mooi te laten horen maar de lukte niet helemaal en ik zei:'Niemand heeft gevochten, er is niemand gewond geraakt, rustig maar.'
Jacob staarde ons ongelovig aan. 'Je hebt haar helemaal niks verteld, hé? Ben je daarom met haar op reis gegaan? Zodat ze niet zal dat....'
Ik onderbrak hem snel En zei:'Ga weg!' wat meende hij nou!
als hij ging zeggen Zodat ze niet zal weten dat Victorria terug is.
Ik was heel boos en ik keek ook al een.... vampier. Ik wilde als hij wegging, maar dat deedt hij niet. Jacob stok alleen maar zijn wenkbrauwen op maar bewoog zich verder niet.
Jacob zei:'Waarom heb je het haar niet verteld?'
Het bleef een tijdje stil. En er waren nog meer leerlingen achter Tyler en Austin gaan staan.
Bella zei:'Ze is terug gekomen.'