24* What?!

Ik voel de wind door mijn haren, de zilte zeelucht en voor me staan 6 immens grote wolven. Van schrik slaak ik een kreetje. Ik weet dat weerwolven bestaan maar deze zijn wel heel groot. Zijn de jongens echt zo groot? Dan word opeens mijn naam gefluisterd. 'Alli? Allison? Word wakker, word alsjblieft wakker,' hoor ik eeen meisjes stem snikkend smeken. 'Kim?' vraag ik schor terwijl ik mijn ogen dichthou. Opeens voel ik de zachte ondergrond waar ik oplig een beetje zakken, er is iemand naast me komen zitten. Langzaam doe ik mijn ogen open en ik zie dat Kim de enige is in de kamer. 'Wat is er gebeurd? Waar is iedereen? Hoe lang heb ik geslapen?' vroeg ik verward. 'Je was bijna verdronken,' zei ze snikkend, ik veegde metmijn duim langs haar oog om de tranen weg te vegen en sproorde haar toen aan om verder te praten. 'Quil is terug gezwommen toen hij doorhad dat je niet achter hem aan kwam en heeft je meegetrokken naar het strand maar je opende je ogen niet, toen we je naar huis wilde brengen kwam Jacob opeens terug. Hij begon te scheeuwen dat we beter op je hadden moeten passen omdat je dit nog nooit gedaan had, hij was helemaal over de rooie. En hij had gelijk, we hadden op je moeten passen, het spijt me zo, het spijt me,' begon ze zachtjes te jammeren. Ik legde mijn hand op de hare. 'Het maakt niet uit, jullie konden het niet weten,' suste ik haar 'hoelang heb ik dan geslapen?' 'Zo'n 3 dagen, we waren hartstikke bezorgd,' antwoordde ze. Ik was geschokt, 3 hele dagen? Dat kon toch niet? 'Waar zijn de andere nu dan?' vroeg ik, als iedereen zo bezorgd was, waarom waren ze hier dan niet? Ik weet dat het heel kinderachtig is dat ik me daar druk om maak maar dat kan me nu even niets schelen. 'Ze hebben de laatste tijd heel veel sproen van een onbekende vampier geroken. Vandaag zagen Sam en Paul een roodharige vampier langs het strand rennen dus ze zijn er met zijn alle achteraan,' Je kon de bezorgdheid in haar stem goed horen en ik raakte ook een beetje in paniek, ookal was dat waarschijnlijk niet echt nodig als ze echt zo groot waren als in mijn droom. Toen ik opeens het idee kreeg dat de muren op me afkwamen vroeg ik Kim of we even door het bos zouden gaan wandelen. 'Nou, ik weet niet, misschien is die vampier ook in het bos,' antwoordde ze twijfelend. 'Vast niet, Sam en Paul hadden haar toch op het strand gezien? Dan lopen wij gewoon de andere kant op,' probeerde haar te overtuigen. Ze twijfelde nog steeds maar stemde wel in. We kleden ons beide dik aan omdat het buiten heel koud was en daarna liepen we de veranda af en het bos in. Toen we weer hadden gelachen omdat we beide zo vaak struikelde kwamen we op een grote open plek, we gingen op de grond zitten en begonnen een beetje te praten. Tot er opeens een hand mijn keel omsloot en hard kneep. Ik hapte naar adem en Kim wasversteend van schrik. Ik draaide me worstelend om om te kijken wie me probeerde te wurgen maar het enige wat ik zag was vuurrood haar. Shit, ik heb de vampier gevonden.