Foto bij Devilish Vocalist

'SILAS! SILAS! SILAS!'
'HOW ARE YOU, MY LITTLE DEMONS?!'
'YAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!'


O ja, hier hield ik van. Hier kickte ik op!
De felle spots schenen op mij, mijn gezicht werd duizenden keren vergoot op grote schermen over al rond in de zaal en het publiek juichde voor mij! Enkel voor mij!
Levi, onze mannelijke gitarist, gaf de eerste tonen en kondigde het intro van "The windows to your soul" aan.
Het publiek ging uit z'n dak.
Ik begon zachtjes te fluisteren tegen mijn microfoon.

'They say the eyes are the windows to the soul. I LIKE TO BREAK WINDOWS AND TAKE WHAT'S INSIDE!'
Mijn stem klonk als een kappote viool maar dat kon het publiek niet deren. Allemaal staken ze beherig hun handen naar me uit en schreeuwden ze mijn naam. Het volledige vrouwelijke publiek probeerden wanhopig m'n combat boots vast te grijpen. Allemaal schreeuwden ze m'n naam. Zweet drupte van hun lichaam en liet hun dunne zwarte topjes aan hun lijven plakken. Ongestoord zong ik door.
'YOU'RE JUST LIKE A DOLL IN MY HANDS, NO SOUL TO LIVE, NO HEART TO LOVE!'
Een groepje meiden vlak aan het podium werd compleet gek. Eén van hen stormde zelf het podium op. Ze werd weggesleept door de security.
'YOU'RE JUST DEAD!'
'Just dead! Just dead!'
barstte Aiden, onze bass en back vocalist, los.
Ik joeg in een teug het hele bierflesje door mijn keel en smeet dat in het publiek. Geamuseerd keek ik toe een een paar meisjes elkaar de haren uittrokken enkel voor het fles. Ook hier moest de security ingrijpen.
'OOO~OOO~OOO~OOOH! I BROKE THE WINDOWS TO YOUR SOUL!'
'Ooo~ooo~ooo~oooh!'
klonk de echo van Aiden.
'Ze houden van ons!' schreeuwden Aiden in m'n oor en zijn lange zwarte haar zwiepte mee op de tonen van z'n bass.
'Ik hou ook van jou, honney!' Ik greep hem bij z'n haar en trok hem naar me toe voor een kus. Een meisje van 16 op de 2de rij viel flauw. Pas nu had ik door dat hij wat anders had gezegd dan ik had begrepen. Ik barstte in een hels gelach los. Wat overgens goed bij de song paste. Ook Aiden kon erom grinniken.
Het was tijd voor Lith, onze vrouwelijke gitariste, haar solo.
De schreeuwerige tonen van haar gitaar en het gebulder van het publiek deed m'n oren suizen.
En daar klonken de gebroken snaren van mijn stembanden weer.
'OOO~OOO~OOO~OOOH! I BROKE THE WINDOWS TO YOUR SOUL!'
De vertrouwde echo volgde.

***
Backstage was het rustiger. Al klonk het gekrijs van de fans nog door de 2 meter dikke muren.
'Doe dat nooit meer!' grinnikte Aiden en gaf me een speelse stomp tegen m'n schouder. 'Sorry, hunney, ik begreep je verkeerd,' grijnsde ik.
Alice, onze peroonlijke agente, kwam aangerend op haar hoge hakken. 'Geweldig!' riep ze uit. 'Uitverkocht! De 4de keer op rij!' 'Wat verwachtte je anders?' grijnsde Kai, de drummer.
'Hebben we morgen weer een concert, ik kan het haast niet meer bijhouden.' zei Levi. 'Morgen hebben jullie een interview,' antwoordde Alice. 'Juist!' 'Nou, ik moet nog een paar dingen regelen, gaan jullie maar alvast naar de toerbus.' We knikten en lieten Alice haar werk doen.
'Heb je die meiden gezien!' riep Kai. 'Ze werden gek van ons!' riep Levi. 'Ze werden gek van Silas, ja,' grapte Lith.
'Ja! Je loopt steeds weer met de meiden weg, Silas.'Ik liet mijn typische "onschuldige" grijns zien.
Met z'n alleen stapten we in de bus. Ik ging meteen naar m'n eigen deel, om niet gestoord te worden.
De rust was eindelijk op me neergedaald en nu voelde ik weer een zwarte depressie hangen. Met een langgerekte zucht haalde ik het kruis van mijn nek. Het parelsnoer eromheen glansde. In het midden zat een roos die ik met een klipje los kon maken.
2 foto's kwamen tevoorschijn.
Eentje van een roodharig meisje en een van een blonde jongen.

Reageer (2)

  • Aemond

    Jou verhaal doet me denken aan een film; Queen of the damned.
    Maar hij is wel super <3

    1 decennium geleden
  • JckSparrow

    Liza en Falco (:

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen