Hoe het begon

'Waar droom je over?' Zijn prachtige stem doorbrak de stilte.
We lagen in het bos tussen de gele en roze bloemen in. Het was werkelijk prachtig weer de zon scheen op mijn bleken huid, en de wind speelde mijn met blonde krullen. ' Ik droom over jou, over later wij samen in Griekenland.' Ik hoorde hem naast me zachtjes lachen. Ik rolde me opzij om zijn gezicht te kunnen zien. Zijn blauwe ogen keken mijn kant op. 'Waarom lach je?' Vroeg ik enigszins beledigd. 'Het is een prachtige dag, en jij denkt aan de toekomst.Vergeet niet te genieten van de dagen waarin je nu leeft Rosa want het kan zo voorbij zijn.' Daar had hij gelijk in. Ik nestelde mezelf tegen zijn zij aan. 'Zolang jij maar bij mij bent.' Hij kuste me op mijn kruin en sloeg zijn armen om mij heen. 'Niet vergeten.' 'Ik zal het niet vergeten.' Beloofde ik plechtig.

Hij stond ineens op, en stak zijn hand naar mij uit. 'Kom.' Ik stond aarzelend op. 'Waar gaan we naar toe?' Hij trok een quasi geïrriteerd gezicht en liep over het pad naar zijn auto. 'Ik wil je wat moois laten zien.' Hij deed de portier voor mij open, en ik stapte in zijn auto. 'Denk je dat ik voor 12 uur 'nachts thuis ben voordat mijn moeder de politie inschakelt?' Vroeg ik sarcastisch aan hem. ' Wie zal het zeggen zonnetje.' Lachte hij me toe. Ik probeerde de radio aan te krijgen, wat langzaam een gevecht werd. Hij keek mij verbaasd aan. 'Waarom mishandel je de radio zo?' Ik gaf demonstratief een extra klap tegen de zijkant van de radio. ' Het luistert niet naar me.'Ik zag in mijn ooghoek dat hij me aan het uitlachen was maar ik ging gewoon door met het martelen van de radio. ' Waarom luister je nou niet gewoon?' Zei ik tegen een levenloos voorwerp. Jasper schoot in de lach. 'Je moet het knopje links indrukken Rosa.' Zei hij tussen het lachen door. Ik keek hem boos aan. 'Waarom zei je dat nou niet eerder? Ik heb zo wat mijn hand gebroken.'

Er kwam muziek uit de radio, eindelijk. Ik keek in de autospiegel en probeerde mijn blonde krullen hopeloos bij elkaar te houden. Hij vind ze mooi, speelse blonde krullen had hij ze genoemd. Ik vind er niets aan, niet dat ik ontevreden ben met mezelf maar het is vooral lastig. Voor de rest zie ik er normaal uit, ik ben niet erg lang misschien een meter of 1.65 heel sportief ben ik ook niet gebouwd gewoon slank. Volle wimpers omlijsten mijn blauwe ogen en mijn blonde krullen springen rondom mijn gezicht. Ik zuchtte in een laatste poging al het haar in het strikje te krijgen maar ik gaf het op. Jasper zat ritmisch heen en weer te bewegen op de muziek. Qua uiterlijk leek hij best op mij, alleen hij was veel mooier. Hij had ook prachtig blond haar, en fel blauwe ogen die altijd ondeugend stonden. Hij was aardig lang, en moest altijd op mijn tenen staan om hem te zoenen. Hij was altijd casual gekleed. Het stond hem altijd goed, je zag goed de couture van zijn gespierden lichaam door zijn kleding.
'Ik vraag me altijd af wat je nu eigenlijk denkt?' Ik keek in een schok zijn kant op en keek recht in zijn geamuseerde ogen. 'Dat is niet zo moeilijk neem ik aan.' Ik rukte mezelf los van zijn ogen en keek voor me voordat ik geen zinnig woord er meer uit zou krijgen.