101. I've nothin' to do with him.

Je moest lachen. “Sorry.” Gauw wendde je je hoofd af en keek je Mason aan. Taylor pakte je hand en kneep er even in. “Ik voel me hier een beetje overbodig.” Zei Mason hoofdschuddend. “Sorry.” Zei Taylor nu ook. “Wist ik veel dat je nu al terug zou komen.” Hij haalde zijn schouders op. “Tsja, het was wat eerder afgelopen dan ik gedacht had.” Zei Mason. Je werd een beetje nieuwsgierig. “Wat was je doen dan?” Vroeg je hem. Mason trok een wenkbrauw op. “Een single opnemen.” Hij glimlachte zijn perfecte tanden bloot. “Aah, dat is nice!” Zei je met een glimlach. “Wat voor soort muziek maak je dan?” Mason leek gevleid dat je geïnteresseerd was, al was het alleen maar uit beleefdheid. “Dat verschilt eigenlijk. Meestal gewoon een beetje in het popgenre, maar met een vleugje rock erbij. Daar houd ik wel van.” “Gaaf.” Zei je, gemeend. Dat was ongeveer ook wel jouw muziekgenre. “Zeg, Mason.” Onderbrak Taylor jullie. “Misschien moet je haar die nieuwe clip even laten zien? Die is echt tof man!” Mason glimlachte van oor tot oor en was duidelijk in zijn nopjes. Hij veegde even zijn lange haren uit zijn gezicht. “Ok. Be right back.” Mason verdween uit jullie zicht en liep naar de slaapkamer. “Leuke vriend heb je.” Zei je tegen Taylor. “Vind je?” Mompelde Taylor argwanend. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes. Je gaf hem een speelse duw. “Taylor, niet zo jaloers doen. Ik bedoel er heus niks mee. Ik vind hem gewoon aardig, dat mag toch wel?” Taylor leek al een beetje gekalmeerd, maar nog steeds keek hij je wantrouwend aan. Tijd om hem uit te leggen dat je echt niks in Mason zag had je niet, want hij kwam alweer uit de slaapkamer lopen. Onder zijn linkerarm had hij een Apple MacBook geklemd, in zijn rechterhand een oplader. “Moment.” Mason zocht even een stopcontact en stak de oplader erin. Hij plofte weer naast jullie neer met het laptopje op zijn schoot. “YouTube.” Mompelde hij. Hij tikte zijn naam in in het zoekbalkje en een reeks video’s verschenen. Je wees eentje aan. “Die ken ik!” Je trok één mondhoek omhoog. “Ben jij dat? Ik heb dat liedje echt al zo vaak gehoord! Zit je wel in die clip?”
Mason grinnikte. “Nee, dat is het hem juist. Ik heb mezelf expres niet in die clip laten zien. Dat vond ik wel eens een goed idee.” Hij stootte je aan. “En eigenlijk, om je een geheimpje te verklappen, ik houd er eigenlijk helemaal niet zo van om in het middelpunt van de belangstelling te staan.” Je trok je wenkbrauwen omhoog. Apart.