Het leven van isa deel 1

heb je nou wat gevangen isa? nee mam. hallo ik ben isa ben 11 en leefop straat dankzij mijn moeder toen mijn vader haar verliet was haar hart gebroken ze deed niks meer at weinig en las haar post niet waardoor de deurwaarder langs kwam en alles in beslag nam van mijn vader hebben we niks meer gehoord ik moet nu alles zelf doen en wat doet me moeder zielig liegen voor wat geld nou het meeste dat we ooit hebben verdiend is 2,35 en het minste 65 cent ik moet altijd vis vangen maar het meertje is leeg dus moest ik van mijn moeder naar een ander meertje na ongeveer 3 kilometer te hebben gelopen kwam ik aan bij een meer waar een man zat hij vroeg hoor jij niet op school te zijn?ik zei nee en vertelde het verhaal over mijn moeder na dat ik het verhaal had vertelt vroeg ik u bent vast een goede visser want hij had heel veel vis gevangen zijn emmer zat prop vol dankje en hij gaf mij 4 grote vissen. ik bedankte hem heel erg en zei doei omdat hij weg moest. ik ging weer verder met vissen ik hat beet ik trok maar hij kwam geen centimeter vooruit op een gegeven moment liet hij los ik rolde het meer in ik deed mijn ogen open en zag iets moois het zag er heel mooi uit onder water ik voelde iets raars op mijn hand ik keek langzaam naar mijn hand en schrok heel erg van wat ik toen zag het was een dolfijn een hele mooie grijze dolfijn ik aaide hem heel langzaam hij was heel lief zonder dat ik het doorhad kon ik gewoon ademen onder water danzij de dolfijn hij had magische krachten en lied men zijn huis zien zo moooooi ik vertelde wat ik er deed de dolfijn vertelde mij dat hij dit meer beschermt omdat als er geen vis meer in zit dan zal hij sterven ik bedacht me ik heb nog 4 vissen ik ging op de kant pakte de vissen en gaf ze aan de dolfijn ik weet niet meer hoelang ik er zat maar op een gegeven moment zei de dolfijn moet jij niet eens naar je moeder toe. ik bedacht me ineens shit me moeder die heeft vast de hele tijd zonder eten gezeten ik zei tegen de dolfijn ik kom terug en de dolfijn gaf me een vis mee ik rende naar de plek waar me moeder en ik altijd sliepen maar tot mijn verbazing was de plek geen geen slaapzak geen bakje waar al het geld in kon niks toen kwam ik een bekende vrouw tegen die ons elke dag wat geld gaf die zei ze is er niet meer ik dacht oneee ze leeft niet meer maar de vrouw zei later ze is verhuisd ze gaf me een kaartje met het aderes ik ging er als een speer naartoe en toen ik er was zag ik een heel mooi wit huis ik belde aan en er deed een onbekend iemand open hallo mevrouw wat kan ik voor u doen woont gerda(zo heet mijn moeder) hier ja u bent vast isa kom binnen. binnen zag het er heel mooi uit.ik zag mijn moeder en rende er naartoe ze vertelde me dat ze een staatslot vond waar de jackpot op zat en me moeder had nog een verrasing ze zei dat ik naar buiten moest gaan ik rende natuurlijk meteen naar buiten en toen zag ik de dolfijn ik ging naast hem zitten en zei hoe kom je hier dat zal ik je ooit wel vertellen hij vertelde dat hij mij heel lang kende en dat de vrouw die ons elke dag geld gaf dat hij dat was en hij had het staatslot laten vallen en hij heeft er voor gezoord dat de jackpot er op zat ik gaf hem een knuffel en liep naar mijn kamer zo mooi en ik kon naar school nu gaat het supergoed ik hoefte niet meer in groep 7 te blijven zitten maar wel in groep 8 maar dat vond ik niet erg en ik heb nu veel vrienden me moeder is nu getrouwd met een super liefe man hij helpt me altijd met huiswerk en nog veel meer. zoals er wel eens in sprookjes word gezegt ik me moeder de dolfijn en me vader leefde nog lang en gelukkig(doeg)