Take this broken wing.

'Als je nu gaat hoef je niet meer terug te komen klootzak!'
Ik hoorde een oorverdovende klap van glas tegen elkaar, ik sprong mijn bed uit en struikelde de trap af, het elastiekje rond mijn pols strikte ik in mijn lange blonde haar. De adrenaline gierde door mijn lichaam en sprong van de laatste vijf treden. Wat ik beneden aan trof was ik al bang voor. 'Blijf van haar af!' gilde ik naar de vriend van mijn moeder. Hij stond buiten op onze veranda met mijn moeders pols in zijn ene hand en een kapotte fles in zijn andere hand. De alcohol lucht kwam me tegemoet, ze hadden gedronken. Ik liep woedend door de kleine gang de veranda op.
'Laat haar nu los, Charlie,' zei ik dreigend tegen hem, hij keek mij verbaasd aan. Charlie was zes jaar jonger dan mijn moeder en dat zag je ook duidelijk. Hij was lang, ongeveer één meter negentig. Hij was niet bepaald gespierd maar hij bezit veel kracht, hij heeft bruine ogen die dronken en boos naar mij keken.
Mijn moeder daarentegen was erg getekend de laatste jaren, haar blonde haren zaten in een rommelig knotje, ze is erg mager door de stress en haar blauwe ogen staan vermoeid en kijken angstig naar mij.

Voordat ik het besefte sloeg hij met de fles, niet op mijn moeder maar tegen de linkerkant van mijn gezicht. Ik voelde de warmte van bloed over mijn wang heen lopen het voelde als een stortvloed van warme tranen. Het liep mijn nek in en langzaam trok het in mijn licht roze hemd. Ik werd misselijk en de vloer zakte onder mijn voeten vandaan.
'Wat heb je gedaan, klootzak!' hoorde ik mijn moeder nog gillen tegen Charlie. Daarna voelde ik niets meer, en het voelde goed.

Sinds de dood van mijn reden van bestaan, Jasper, voelde niets voelen heel goed, het snijdende gevoel langs mijn organen stopte even. Je zou verwachten dat ik de weg totaal kwijt zou zijn, dat ben ik van binnen, maar ik functioneer nog. Daarentegen is mijn moeder het spoor totaal bijster. Mijn vader is vertrokken toen mijn moeder het geestelijk niet meer trok. Mijn moeder heeft een hele slechte jeugd gehad met ouders die haar zwaar mishandelden, dat heeft zijn sporen na gelaten, en toen ze het hardst hulp nodig had ging hij weg. Hij wilde een leven zonder zorgen, en heeft mij geprobeerd over te halen om mee te gaan, maar ik bleef, mijn moeder had me nodig.

We wonen in het oosten van Canada. Mijn vader had hier samen met mijn moeder een huis gekocht midden in het bos en al zeg ik het zelf, het is werkelijk prachtig.
Het huis is niet erg groot, en van binnen is het simpel ingericht, maar de omgeving is adembenemend.
Alles is prachtig groen, het bos is magisch mooi door de vele bloemen en bomen. Maar het is niet compleet. Dat was het wel, alles was compleet maar toen ging het radicaal mis.