Chapter 27

Na het eten wat echt heerlijk was dankzij de huis elfeven. Gingen we naar de leerlingen kamer Fred en George zaten op een bank en we liepen er met z’n 4’en er heen. Ik plofte neer naast George en Harry naast mij en aan de andere kant van Fred zaten Hermelien en Ron. De bank was groot maar of het voor 6 mensen bedoelt was weet ik niet maar we zaten wel heel krap met z’n 6en. “En hoe was jullie dag” begon Fred. “Voor een eerste lesdag in mijn hele leven vond ik het wel meevallen” Zei ik terug. “O later vind je dat niet hoor geloof me maar” Zei Ron meteen als tegen woord. Ik moest wel lachen om zijn actie.

Nadat we met z’n 6en op de bank gingen zitten zaten we lang te kletsen en sommige leerlingen gingen naar bed en we vonden dat we ook maar is gingen slapen. Hermelien en ik zaten nu in onze kamer onze pyjama’s aan te strekken. En kropen onze bedden in. Het was al best laat half 12 en we moeten er om 7uur weer uit. Ik sloot mijn ogen en viel meteen in slaap. De volgende ochtend werd ik weer wakker gemaakt door Hermelien ik had geen zin om uit me bed te stappen. Maar wat moet dat moet zeggen ze dan. “Serieus Hermelien jij word voortaan mijn wekker als ik moet opstaan” Zei ik tegen haar terwijl ik de slaap uit mijn ogen wreef. Ze moest lachen om wat ik zei. We deden onze kleren aan en borstelde onze haren ik zelf deed wat mascara op en we liepen naar de Grote Zaal terwijl we wat zaten te praten.