Chapter 15: Pie

Ik werd wakker met een gevoel van volledige rust. Ik grinnikte even toen ik zag dat ik nog steeds m'n Zweinstein uniform aanhad. Ik zocht wat normale en comfortabele kleren in m'n koffer en deed die toen aan. Gapend liep ik de keuken in. "Hallo schone slaapster." begroette Sirius me met een knipoog. "Ook goedemorgen." zei ik terwijl ik een broodje pakte dat op tafel lag. "Hoe was de vergadering gisteren verder nog?"
Hij zuchtte. "Slecht. Niet iedereen gelooft het." Ik snoof. "Anderen vinden het gevaarlijk en vertrouwen je niet - daar ben ik er geen van trouwens. Maar toen was Perkamentus het beu en zei dat je hier gewoon zou blijven." Hij had duidelijk besloten om eerlijk antwoord te geven. "Ach. Die draaien allemaal wel bij.." zei ik zacht.
De weken vlogen voorbij. Langzaam begon de orde me te vertrouwen. Ik had het ontzettend naar m'n zin op Grimboudplein 12. Ik had Sirius gedoopt tot mijn enige vader en we hadden samen de grootste lol. Hij gaf me les in verweer tegen de zwarte kunsten en hij was echt getalenteerd. Ook Gabby kwam me af en toe bezoeken en ze vond het leuk om me zo blij te zien.
"Sirius! Haal dat ding weg!" riep ik lachend terwijl Sirius' patronus om me heen rende. "Als jij een taart bakt vanmiddag!" riep hij terug. Ik stak mijn handen in de lucht als teken van overgave. "Ik geef me over. Ik bak vanmiddag wel een taart!" Hij glimlachte victorieus. "Wat voor taart wil je?" "Doe maar chocola. Bak maar een hele grote. We krijgen visite vanmiddag." antwoordde hij. "Visite? Wie komen er dan?" vroeg ik nieuwsgierig. "Ron en zijn familie komen hier logeren en Hermelien Griffel ook en Harry natuurlijk." "Zal het niet raar zijn als ik hier ben?" vroeg ik bezorgd. Hij dacht daar even over na. "We zullen ze het moeten vertellen." "NEE." schreeuwde ik. "Nee Nee NEE!" Hij zuchtte. "Wat wil je ze dan vertellen?" Daar dacht ik even over na. "Vertel ze gewoon dat ik het nichtje ben van Perkamentus en dat hij niet wilde dat ik in Azkaban kwam ofzoiets." "Hmm, dat is nog helemaal geen slecht idee." zei hij.
Toen drong iets tot me door; "Wacht. Is het al zomervakantie??" vroeg ik geschokt. "Ja, al twee weken." hij lachte. De tijd was echt voorbij gevlogen. Mijn gedachten schoten onwillekeurig even naar Draco. Knappe slechte Draco.

===

Het beslag kleefde in m'n haar. Af en toe kwam Sirius bezorgd een kijkje nemen in de keuken. Het was dan ook een lawaai van jewelste. Ik was nogal onhandig, op zijn zachtst gezegd. Toch kwamen mijn taarten op wonderbaarlijke manier er lekker uit. Ik was net de slagroom op de taart aan het doen toen de deurbel ging. Ik hoorde Molly Wemel naar de voordeur hopsen en daar begroette ze Dwaaloog, Tops, Romeo en Lupos. Ik hoorde ook Harry naar binnen komen. Ron, zijn broers en zussen en Hermelien waren hier al sinds vanochtend. Sirius had ze al heel de dag angstvallig uit de keuken geweerd, omdat ik daar was. Ik hoorde dat Sirius Harry begroette en hem daarna naar boven begeleide. Alle kinderen waren boven, omdat er nog een vergadering bezig was van de orde. Natuurlijk mocht ik daarbij zijn, maar ik kon m'n taart niet in de steek laten.
De vergadering was voorbij en iedereen kwam naar beneden. Toen ze allemaal in de eetkamer waren besloot ik om mijn taart te gaan showen. Ik haalde diep adem en opende toen de deur naar de eetkamer.