05

Toen ik wakker werd was het buiten al verdacht licht en binnen vreselijk stil. Hoe laat zou het zijn? 12:31.
Ooh, half één.
‘wat?! Half één? Oojee..’ Ik had dus met Lianna afgesproken over een half uurtje. Dat haalde ik dus nooit.
Zo snel als ik kon liep ik naar de badkamer om me snel op te frissen en een leuk jurkje aan te doen. Nadat te hebben gedaan nam ik vlug een appel uit de fruitschaal en nam mijn tas, om dan na een kwartier – recordtijd – buiten voor de deur te staan.
Nu was het niet ver meer. We woonden praktisch naast het park.

Ik liep tussen de bomen door, op weg naar hét bankje waar ik Lianna al zag zitten.
Ik huppelde haast naar haar toe.
‘April! Vertel me alles over je auditie en zeg me dat ze je al gecontacteerd hebben?!’
Ik moest lachen om haar enthousiasme.
‘De auditie ging goed. Ze knikten allemaal. En sommigen lachten zelfs. Maar helaas, ze hebben niets laten weten.’
‘Nòg niets.’ Verbeterde Lianna mij.
‘Ja, ik hoop dat het nu wel goed is en dat ze me straks zullen bellen.’
‘Ja, ik hoop het ook voor jou! Als je dan een ster bent, dan mag ik toch mee op de rode loper hé?’
‘Tuurlijk! Ik zou je niet willen missen als ik een Oscar in ontvangst neem hoor.’
Ze moest weer lachen.

‘Het is zo’n goed weer, laten we een ijsje gaan halen.’ zei Lianna.
‘Ja, goed idee. Ik trakteer wel. Welke smaak wil je?’
‘Hmmm, geef mij maar framboos-chocolade.’
‘Oke, ik ben zo terug.’

Ik was aan het aanschuiven bij het ijsjeskraampje. Met zo’n goed weer was het altijd druk. Al die vrouwen die hun zeurende kinderen eindelijk een ijsje gaven.
Na een paar minuten en een rij vol kleuters aanschuiven, was het aan mij.
‘Wat zal het zijn?’
‘Één framboos-chocolade, en één aardbeien alstublieft.’
‘Komt eraan!’

Met twee ijsjes in mijn hand liep ik terug naar ons plekje.
Opeens hoorde ik mijn gsm.
‘Snel! Pak de ijsjes aan! Ik wordt gebeld.’
‘Aaaah, geef hier! Jou auditie misschien!’

Snel zocht ik mijn gsm in mijn tas, waar op dit moment veel te veel instak.
Als ik hem dan uiteindelijk vond nam ik op.
‘Hallo, met April Fuller.’
‘Juffrouw Fuller, het is in verband met uw auditie van gisteren…’