04 EN JA HOOR!

En ja hoor. Daar stond ik. Voor het 'Palazzo Las Vegas Hotel'. Mijn moeder krijgt bij mij altijd alles voor elkaar. Maar serieus, als zij per se wilde dat ik Justin Bieber zou interviewen, dan deed ik dat. Maar ik bepaalde als interviewster dan wel welke antwoorden interessant genoeg waren om te plaatsen. Ik had mijn meesterlijke 'Zorg Dat Het Lijkt Alsof Justin Bieber Een Verwaand Kind Is'-plan als uitgedacht. Ik zuchtte en keek omhoog. Dit hotel was echt megahoog en zo te zien erg duur. Ik keek achterom. Mijn moeder keek me aan met een grote glimlach. We liepen langs de balie, waar mijn moeder druk aan de receptioniste probeerde uit te leggen dat we hier waren voor een interview. Toen namen we de lift naar boven. Terwijl ik zachtjes een melodietje neuriede zag ik de zilveren cijfertjes van de lift langzaam verspringen. 28, 29, 30, 31, 32. 'Mam, hoeveel etages heeft dit hotel wel niet?' 'Zo'n 65. Justin Bieber heeft een suite op de hoogste etage. We zijn bij hem in zijn suite uitgenodigd om het interview af te nemen. Is dat niet aardig?' Ik gromde in mezelf. Waarschijnlijk was dat alleen zodat hij kon opscheppen over zijn dure hotelkamer. Mijn telefoon trilde. Verheugd haalde ik hem uit mijn zak. Het was een smsje van mijn provider. Teleurgesteld stopte ik hem weer weg. Ik had gehoopt dat hij van Tommie zou zijn. Ik had sinds mijn aankomst nog helemaal niks van hem gehoord. Misschien had hij geen beltegoed. Ik zou hem vanavond wel bellen, ik wilde zo graag zijn stem horen! Ping. De liftdeuren gingen open en met toch wat zenuwen stapte ik uit de lift. Het was toch wel spannend om dé Justin Bieber te interviewen, al mocht ik hem totaal niet. We liepen een aantal gangen door tot mijn moeder uiteindelijk stilstond bij een van de deuren. Ik zuchtte diep. God, ik was gewoon stiknerveus! Mijn moeder klopte tweemaal op de deur. 'Come in' riep een stem. Met een glimlach legde mijn moeder haar hand op de deurklink en duwde de deur open...