Hoofdstuk 3

Pov. Annabel

"Ik loop wel even mee met het rondje door de trein."zei ik toen Hermelien wat rustiger was.
We liepen langs de coupé's.
"Hermelien, hou weet je zo zeker dat Ron verliefd is?" vroeg ik voorzichtig.
"Nou, hij is afwezig en luistert niet wanneer ik praat, je zag toch zelf dat hij loog."
Ik zag hoe er weer tranen in haar ogen sprongen.
Mijn gevoel zei dat ze gelijk had. Hij heeft nooit gevoelens goed kunnen verbergen. We liepen verder, tot nu toe was er nog niks gebeurt waarvoor ze straf moest uitdelen.
Ik liep langs de ramen en keek naar buiten, ik zag dat Hermelien ook weer wat vrolijker werd.
Ze vertelde me over haar club de S.H.I.T. Het was wel een goede club, ik zal ooit wel een badge kopen.
Ik keek opzij met de bedoeling dat ik haar aankeek.
Alleen stond ze stil voor een coupé. Ik liep naar haar toe en keek door de glazen deur.
Ik zag dat ze gelijk had. Ik zag Ron naast een ander meisje zitten die geloof ik iets van Ambie.. Ammer.. wacht Amber heet.
Ik keek nog eens goed en zag dat ze.. dat ze... aan het ZOEN WAREN!!
Ik keek Hermelien aan en zag dat de tranen over haar wangen stroomde.
Ik wist niet of Ron wist dat Hermelien op hem was, maar zo te zien wist hij dat niet.
Opeens liep Hermelien weg.
Snel liep ik achter haar aan.
"Zouden ze ons gezien hebben?" vroeg ik voorzichtig.
"Nee natuurlijk niet, ze waren te druk met elkaar bezig" antwoordde ze nijdig terwijl ze de tranen uit haar ogen veegde.