02

‘April! Ga je nou nog uit bed komen of blijf je daar de hele dag?!’
‘Hmmmpfff..’
Fijn! Nu was ik dus echt wel wakker. Ik keek op mijn wekker om te zien hoe laat het was. 10:23. Moest ze me nu echt al wakker maken? Het is pas twintig na tien.
‘Ik ben weg, ik moest al lang op mijn werk zijn.’
Ik hoorde de deur dichtslaan en toen was het stil.
Nu was ik al te wakker om terug te gaan slapen. Ik ging naar de badkamer om een warme douche te nemen.
Na een halfuurtje dwong ik mezelf om onder de hete stralen van onze regendouche uit te komen. Ik wikkelde me in een zachte handdoek en liep naar de grote spiegel. Mijn haar lag wild en nat op mijn schouders.
Ik leek totaal niet op mijn zus, Bell.
Ik was een paar centimeter kleiner dan haar. Zij was 21, ik bijna 17.
Ik had donker blond haar, en zij had donker –bijna zwart zelfs- haar.
Ik had groene ogen, die van haar waren helder blauw.
We waren dus heel verschillend.
Ik woonde al bij haar sinds onze moeder was gestorven. Dat was zo’n 4 jaar geleden. Onze vader hebben we nooit gekend. Hij had mij, mijn zus en m’n moeder in de steek gelaten toen ik 8 maanden was.
We woonden mooi gelegen, in het midden van de stad. In een penthouse. Bell werkte in een modellenbureau. En ik deed niets. Af en toe had ik eens werk voor een paar weken. Maar ik was alles nogal snel beu.
We hadden het niet echt nodig. Mama had een grote erfenis nagelaten.
We konden gemakkelijk overleven met een baan.

Ik veegde mijn haar uit mijn gezicht en zocht naar de haardroger in een van de lades. Waar het Bell hem nu weer gelaten?
Eindelijk. Ik had hem gevonden. Ik begon mijn lange haar te drogen en bedacht ondertussen wat ik aan zou doen en met wat ik me vandaag zou bezig houden.
Toen mijn haar en mijn make-up gedaan was liep ik naar onze inloopkast. Hier had ik lang voor moeten zeuren. Ik had hem gekregen voor mijn 14de verjaardag. Ik wou altijd al zo’n kast sinds ik de films ‘Sex and the City’ had gezien. Ik droomde van zo’n kledingkast als Carrie.
En nu had ik hem. Uiteindelijk was Bell er ook tevreden mee.
We hadden dezelfde kledingmaat dus we konden alles delen.
Wat zou ik eens aandoen? Ik liep naar het rek met al onze galajurkjes. We hadden deze nodig omdat Bell vaak werd uitgenodigd op echt modefeestjes.
Ik paste een mooie, satijnen jurk met een diepe rug uitsnijding.
Hij was net lang genoeg, ik trok tornenhoge, zilveren pumps aan en schreide door onze inloopkast. Zo voelde ik me net een echte Hollywoodster.
Dat was mijn grote droom. Ik wou altijd al actrice worden. Dan mocht ik zo’n jurkjes aandoen en op de rode loper wandelen. Maar ik deed het niet enkel daarvoor, nee, acteren was mijn passie.
Ik heb nog een filmpje van mij waarin ik mee doe in het school toneel. Je hoort dan mijn moeder op de achtergrond juichen omdat ik de hoofdrol mocht spelen.
Het zat er al in van toen ik klein was. Ik deed de jurk voorzichtig terug uit en trok een simpele jeans aan.