* 17 Allison!

POV Jacob Black
'Wow, het duurde wel heel lang voor je dat doorhad' dacht Embry zonder erbij na te denken. Ik zei niks terug want ik wist dat hij het niet gemeen bedoelde en ik was nog steeds een beetje geschokt. Ik heb mijn eigen zusje weggejaagd. En toen ik me dat bedacht kromp ik in elkaar van de pijn die die gedachte met zich mee bracht. Alle roedelleden voelde dezelfde pijn en krompen ook in elkaar. 'Hoever waren jullie al met inpakken?' vroeg Jared opeens. Ik snapte zijn gedachtegang totaal niet maar ik antwoordde toch maar: 'We waren klaar op haar eigen kamer na.' Jared knikte afwezig. 'Dan heb je nog tijd om haar tegen te houden voor ze weggaat, haar moeder zou vandaag worden ontslagen uit het ziekenhuis dus morgen is ze sowieso weg.' 'Waarom gaan ze eigenlijk weg?' vroeg Embry weer. 'Haar moeder heeft huidkanker dus gaan ze naar Miami.' antwoordde ik toen ik me realiseerde dat dat een vraag over Allison was waar ik wél het antwoord op wist. 'Maar is zon niet juist slecht voor mensen met huidkanker?' vroeg Sam 'Ja,' antwoordde Jared nu 'maar de temperatuur in Miami is gezonder dan de kou hier.' zei Jared 'En Alli's moeder wil niet dat Alli al haar tijd opofferd om voor haar te zorgen, daarom gaat ze ook naar haar zus.' antwoordde ook Paul. Sam knikte begrijpend en ik voelde een golf van medelijden door de roedel gaan voor Allison, het moet moeilijk voor haar geweest zijn, alleen met haar moeder opgroeien die ook nog eens ernstig ziek word. 'Waarom denk je anders dat ze er altijd zo bleek uitziet? Ze huilt zichzelf al maanden in slaap, daarom zijn Paul en ik daar ook zo vaak, ze heeft ons gewoon nodig.' zei Jared op een gepijnigde maar liefdevolle manier. Ik vind het een raar idee dat zij mijn zusje beter kennen dan ik, maar je kan wel zien dat ze veel om haar geven. 'Ik ga naar haar toe om me te verontschuldigen,'zei ik en ik draaide me om in de richting van het Mekkah reservaat. 'Ze is daar echt al niet meer hoor,' zei Paul toen hij doorkreeg waar ik heen wilde gaan. 'Ze loopt meestal het bos in als ze verdrietig is,' zei Jared voordat ik hoefde te vragen waar ze dan wel was. Ik was weer een klein beetje geirriteerd dat zij meer over mijn zusje wisten dan ikzelf, maar dat kon ik ze niet kwalijk nemen. Misschien was ik wel gewoon snel jaloers maar voordat iemand daar antwoord op kon geven beval Sam de andere om terug te veranderen zodat ik mijn gedachte even voor mezelf had en tegelijkertijd Allison kon zoeken.