001-De Speeldag

Pov Evy:

"Ja moeder,ik zal voorzichtig zijn"."dat is maar goed ook,mensen zijn gevaarlijk meid".ik zuchtte.ik deed mijn blonde lokken in een knotje en zocht mijn Dyriesyres.ik stak mijn vingers in mijn mond en fluit zachtjes.daar kwam mijn Eenhoorn.ze was helemaal wit en had een hoorn op haar voorhoofd,ook had ze vleugels.Ik noemde haar ook wel Moon.ik aaide haar zacht."kom meid we gaan weer naar Allison".Moon hinikte.ik ging op haar zitten en ze vloog door de lucht.Aangekomen bij de mensenwereld maakte ik Moon vast aan een boom."blijf hier lieve schat,en wees stil,anders verraad je ons nog".ik vloog naar het hoekje van het raam waar ik Allison zag spelen met babriepoppen.ik wou kloppen op het raam tot ik haar vader zag binnen komen.ik verstopte mij in een gat van de muur en luisterde het gesprek af."Allison,wij worden rijk"."o,Ja vader hoe dan" Zei Allison Hupelend."wij gaan hier een beetje verderop het pleintje afbreken met allemaal die bloemen,ze noemen het ook wel de elfenweide"."Maar papa,wat gebeurd er dan met de elfjes".De vader lachte."Elfjes bestaan niet"."jawel papa,ik heb er al 1 gezien"."Allison! Geen elfenboeken niet meer lezen,je bent nu bijna volwassen,laat het achter je".ik schrok.de elfenweide.o,nee.ik sprong naar beneden en maakte Moon los.ik sprong op haar en we vlogen trug naar de elfen wereld."Moeder,iemand gaat de elfenwereld verwoesten"."hoe weet jij dat"."de vader van Allison is architectuur,en hij gaat dan op de Elfenweide Apartementen bouwen"."Evy,jij gaat nooit meer naar dat mensen kind"."maar Moeder zij kan er niets aan doen"."JE GAAT ER NIET NAARTOE BEGREPEN,NOOIT MEER!"."Ja...moeder"."het is voor je eigen veiligheid kindje".ik liep naar mijn kamer.ik dacht terug aan de ontmoeting met Allison.

Flashback:
"kom op evy,maken dat we weg zijn,er komen nog zo mensen aan"."Neej,ik wil eerst dat huisje hier bekijken dta het mensenkind voor ons heeft gemaakt".ik stapte in het huisje van het mensenkind."Hey April,het is hier best gezellig"."ja oke,maar nu weg hier".ik zuchtte."ze doen heus niets hoor".er was een bed,een tafeltje,een kleerkast en een keukentje.en dat allemaal in Mini formaat."EVY,HET MENSENKIND KOMT ERAAN".ik grinnikte."Nee april nu heb je me niet"."Maar ik meen het evy"."APRIL ZWIJG".het huisje wiebelde heen en weer.ik schrok en viel om.alles viel om.het werd plots zo donker achter mij.ik draaide mij om en ik zag een mensen oog."Dag elfje".ik verstopte mij in een hoek."niet bang zijn ik zal je niets doen".



Zal ik dat fijne mensenkind ooit nog terugzien?