Chapter 11: Laughter

Toen we klaar waren met lachen, was Harry opeens verdrietig. "Wat is er?" vroeg ik hem bezorgd en Ron en Hermelien keken hem ook bezorgd aan. "Ik bedacht me net, dat onze volgende les van Sneep is.." zei hij, terwijl hij deed alsof hij huilde. Ik wist dat Sneep nooit echt eerlijk was tegen de Griffoendors, maar ik mocht hem wel. Hij had me natuurlijk ook veel geholpen. Door hem was ik niet in Azkaban beland en hij had me geholpen met de pijn door het teken. "Sneep is zo erg niet hoor.." zei ik zacht en ze staarden me geschokt aan. "Je maakt een grapje toch?" vroeg Hermelien. "Nee." antwoordde ik op een hardere toon. Hij was een goed persoon, ook al haatte hij alle Griffoendors misschien. Ze keken me nog even fronsend aan, maar lieten het toen rusten. Daar was ik erg blij mee.

===

"STILTE!" schreeuwde Sneep toen iedereen zat. Iedereen was meteen muisstil en ik moest een lach onderdrukken. Hij was niet zo gemeen als iedereen dacht. "Vandaag gaan we Wiggenweld maken. Jullie gaan werken in groepjes van twee, ingedeeld door mij." zei hij en iedereen zuchtte. Dat zou waarschijnlijk betekenen dat Griffoendors gemixt werden met Zwadderaars. Ik zag Sneeps mondhoeken omhoog krullen, hij genoot van hun frustratie. "Vind je hem nu nog steeds aardig?" zuchtte Ron zachtjes. Ik wilde m'n mond open doen om te wantwoorden, maar deed hem snel dicht toen Sneep begon met de indeling.
"Potter en Korzel." Ik hoorde Harry zachtjes kreunen.
"Wemel en Kwast." Ron zuchtte luid. "Ergens problemen mee Wemel?" vroeg Sneep. Rons zucht was niet onopgemerkt gebleven. "Nee professor." zei hij en z'n wangen werden net zo rood als z'n haar. Sneep fronste, maar ging toen verder met de indeling. Na nog een paar namen kwam ik;
"Malfidus en Wierdendaal" Iedereen keek geschokt. "Professor, is dat wel zo'n goed idee? Als je ziet wat ze hem aan heeft gedaan gisteren." zei Patty toen en ik wist dat ze zei wat iedereen dacht. Natuurlijk zei ze het ook, omdat zij maar al te graag met Draco wilde samenwerken. Ze had overduidelijk een oogje op hem, dus rolde ik even snel met m'n ogen. Ron zag het en grinnikte kort. Sneep en ik openden allebei onze mond om iets te zeggen, maar Draco was ons voor; "Ze heeft haar excuses al aangeboden Patty. Ik vind het niet erg." En hij glimlachte zijn, o zo fantastische, glimlach naar me. In gedachten sloeg ik mezelf. Ik moest me focussen, hij was slecht. Nou, z'n familie was slecht, maar hij zou dat waarschijnlijk ook worden. "Dank u meneer Malfidus. Iedereen nu aan het werk!" zei Sneep. Iedereen liep mokkend naar zijn of haar partner toe en begon met de opdracht.
"Haar ego heeft een flinke deuk opgelopen door jou Draco." zei ik grinnikend toen ik bij zijn tafel kwam staan. "Huh? Hoezo?" vroeg hij met een gewoonweg stomme blik in z'n ogen en ik schoot automatisch in de lach. Jongens. Ze waren zo onoplettend. "Ze heeft overduidelijk een oogje op je. Ze bood aan om mijn plaats in te nemen." antwoordde ik op zijn domme vraag. Hij zuchtte en kreeg daarna een ondeugende twinkeling in zijn ogen. "Dan was jij wel blij dat ik haar 'afwees' of niet?" Het duurde even voor ik door had wat hij bedoelde. Hij zei dat ik hem leuk vond. Ik kon het niet ontkennen en m'n wangen werden rood. "Je bent schattig als je bloost, wist je dat?" fluisterde hij zachtjes. Mijn hart maakte een sprongetje toen hij dat zei, maar met een Zwadderaar wist je het nooit zeker. "Jij bent ook schattig als je iemand niet behandeld als een hoop stront." fluisterde ik terug. Hij keek beledigd en ik stak mijn tong uit. Hij schoot in de lach en al snel lachte ik mee. Ik voelde hoe heel de klas ons aankeek. Het was natuurlijk ook een beetje apart. Gisteren had ik nog één van de verboden vloeken op hem geoefend en nu waren we de beste maatjes. "Dus we zijn weer beste vrienden?" vroeg Sneep spottend, maar ik wist dat hij het niet zo meende. "Hahaaa-ha, wij-ij zijn beste vrienden voor al-tijd!" hikte ik en ik hoorde hoe Draco opnieuw in de lach schoot. Sneep fronste en besloot dat het slim was om ons op te splitsen. "Potter, zou jij zo vriendelijk willen zijn om jou partner in te ruilen voor mevrouw Giegelbui hierzo?" vroeg hij, ook al was het meer een bevel. Ik keek nog even naar Sneep en ik zag zijn mondhoeken een beetje omhoog krullen. Harry knikte dankbaar. Ik zwaaide naar Draco en liep lachend weg. Toen ik achterom keek zag ik dat hij moeite deed om zijn lachen in te houden, dus hij keek snel de andere kant op.