7th.

Hailey Kush.

‘Ik moet echt gaan’, grinnik ik naar hem en zet mijn lege kopje weer neer. ‘Kun je echt nog niet heel even blijven?’. ‘Justin het is al 5 uur, ik zou om 2 uur thuis zijn’, lach ik naar hem en kijk naar mijn telefoon. ‘Geef me dan minstens je nummer?’, glimlacht hij voorzichtig en wijst naar mijn telefoon. Ik pak zijn telefoon over, en bewonder hem even. ‘Mooi’, glimlach ik naar hem, waarna ik mijn nummer intik na wat knopjes te hebben gezocht. ‘Oke, de rest doe je zelf maar’, zeg ik als ik na zo’n 3 minuten eindelijk mijn nummer heb ingetikt. ‘Zie ik je morgen, hier 1 uur in de middag?’, glimlacht hij. ‘Ja, zoals afgesproken’, grinnik ik naar hem. Hij slaat onverwacht zijn armen rond mijn lichaam, en kijkt me lief aan. ‘Tot morgen dan’, glimlacht hij en haalt zijn armen weer weg. Ik knik, en draai me om. Met kleine passen loop ik naar mijn fiets toe, en haal met een simpele beweging mijn telefoon uit mijn broekzak. Shit. 21 gemiste oproepen van mijn moeder. Met het tasje waar de riem in zit loop ik naar mijn fiets, en haal hem van het slot af. Ik gooi het tasje in de mand, en bel naar mijn moeder, ondertussen dat ik op mijn fiets spring en met een rotvaart richting huis fiets. ‘Mam met mij’. ‘Ja ik weet dat ik veel te laat ben’. ‘Het ging niet express hoor’. ‘Gewoon wat rond gelopen’. ‘Ja dat is leuk ja’. ‘Tot zo’, brom ik terug en rol geïrriteerd met mijn ogen. Haastig trap ik vooruit, terwijl ik probeer op te letten in het verkeer. Al snel kom ik thuis aan, en gooi mijn fiets neer als ik het tasje uit mijn mandje heb gepakt. Ik ren naar de voordeur, steek de sleutel in de voordeur, en maak deze met een klap open. ‘Ben thuis!’, schreeuw ik vermoeid door het huis heen, en gooi mijn sleutels neer op het kastje in de hal, waarna ik doorloop naar de keuken. Mijn moeder kijkt me boos aan over haar brilglazen heen, en er vormt zich een diepe frons op haar voorhoofd. ‘Wat heb jij gedaan in de stad?’. ‘Dat heb ik toch al gezegd? Gelopen’, zucht ik en haal uit mijn tasje het riempje wat ik heb gekocht. ‘Deze heb ik gehaald’, glimlach ik trots, en maak hem vast nadat ik hem rond mijn middel heb gedaan. ‘Oké, het is wel leuk’, hoor ik mijn moeder mompelen, waarna ze haar handen in haar haren zet. Ze zucht even, waarna ze een nep glimlach opzet, en naar de keuken toe loopt. ‘We eten vanavond spaghettie, je vader komt pas laat thuis, dus het is alleen voor ons’, glimlacht mijn moeder en draait zich om naar het aanrecht. Ik knik, en kijk de keuken rond. ‘Ik ga wel even tv kijken’, mompel ik naar haar en laat mezelf neer vallen op de sofa in de woonkamer. Hij was van een superzachte stof wat me bijna in slaap liet vallen zodra ik er op lag. Ik schrik op als mijn telefoon zachtjes trilt in mijn broekzak.
“It was nice today, can’t wait for tomorrow. x Justin”.
---
kudo's zouden leuk zijn <33