Chapter 26 : bad dream
"Het huis van mijn grootmoeder staat daar. We kunnen er makkelijk allemaal in wonen." De taxi stopt bij een redelijk groot huis en de taxi waar Jay, Jonas en Seppe inzitten stopt naast ons. "Welcome Home!" zegt Vanessa als ze ons het huis in loodst.
gwen pov
Ik open mijn ogen en merk dat ik ergens op een groot weiland lig. De wind blaast zachtjes en de rust wordt aburd verstoort door gegil en geschreeuw. Ik ga overeind zitten en zie allemaal dode mensen tussen de levende mensen rondlopen. Ik voel hoe ik overeind getrokken wordt en kijk recht in twee zwarte gaten, waar normaal ogen zouden moeten zitten, van een man. Ik doe mijn mond open om te gillen, maar het enige wat er uit komt is een piepend geluid. De dode duwt me voor zich uit en dan zie ik Embry op de grond liggen, dood. Ik begin te snikken en zie nog twee andere leveloze lichamen liggen, Vanessa en Jay. "Je hebt ze allemaal de dood in gejaagt." De stem van de demon klink laag en ruw, net een fluistering. Ik zie hoe drie vampiers naar Seppe en Jonas, die zich met hand en tand verzetten, de keel open snijden en hun lichamen verbrand. Ik begin te jameren en sla mijn handen voor mijn ogen. "En nu is het jou beurt." Ik voel hoe een mes mijn hart binnendringt en ik omarm de dood met open armen.
"Gwen wordt wakker!" Ik ga met een ruk overeind zittenN laat de tranen over mijn wangen stromen. "Het was maar een droom." fluister ik en ik voel hoe Embry de tranen van mijn wangen veegt. "Vertel me waar het over ging." Ik vertel hem over de demonen en de drie vampiers. "Ik vermoord ze, onsterfelijk of niet." Zeg ik in een stille beloft. Ik ga tegen Embry aanliggen, sluit mijn ogen en val in een droomloze slaap.
Embry pov
Ik kijk naar Gwen die al terug in slaap gevallen is. Ze moet zo'n zware last met zich meedragen. Het is gewoon niet eerlijk! Morgen ga ik haar eens goed verwennen en zorgen dat ze die droom vergeet. Die droom kan gewoon niet echt zijn. Het was gewoon een droom.
een droom die binnen een paar jaren werkelijkheid kan worden!!
Da dik gedrukt is een besluit wat nog niemand van hen kan weten. Ik wou er eens wat spanning inbrengen en als ik het nu nog eens herlees vindt ik het persoonlijk goed gelukt
Reageer (1)
Ja dit hoofdstuk is een prachtig exemplaar van ReadMyMind. Dit hoofdstuk is echt Super(Y)
1 decennium geleden