Hoofdstuk 38

Ik werd wakker van de telefoon. Snel liep ik er naar toe. "hallo met Denise Noort" zei ik en ik probeerde vrolijk te klinken. "hallo, met dokter de Graaf, ik wilde vragen of je over 10 minuten even met een van je ouders langs kan komen" "mijn ouders zijn niet thuis, ik kom wel alleen" zei ik. "uhm..oke, kan ik je moeder mobiel bereiken?" "uhm.. ja, volgens mij wel" "oke, tot over 10 minuten" zei hij en hij hing op. er was iets niet goed, ik voelde het. Ik haalde snel wat uitgelopen mascara weg en pakte mijn fiets. Na 5 minuten was ik bij de praktijk. Ik kon weer gelijk doorlopen. "hallo" zei ik en ik zetten een fake glimlach op. "hoi, ga zitten." ik ging zitten. "we hebben de uitslag van je bloed en het is niet zo goed" begon hij. "de oorzaak dat je zo vaak flauwvalt is omdat je kanker hebt" zei hij. Toen hij dat zei leek mijn wereld in te storten. "ik heb wat?" vroeg ik geschrokken. "rustig maar, je ouders zijn op weg naar huis, ga lekker naar huis, je moeder heeft al een afspraak gemaakt voor de chemo en alles" ik knikte en stond op. Ik liep naar mijn fiets. ik fietste naar huis en gooide mijn fiets in de tuin. Ik liet me op mijn bed vallen en begon te huilen. Ik pakte mijn telefoon en startte twitter op. Dat had ik beter niet kunnen doen want Justin, Ryan, Chaz en Christian hadden op twitter tweets tegen mij ge plaatst.
XXDenise: Ik dacht de top van de bergen bereken te hebben maar ik ben nog niet eens op de helft )':